ละเลงเลือด คือ
"ละเลงเลือด" การใช้
- ว. อาการที่ต่อสู้กันจนเลือดออกมากเปรอะไปด้วยกัน เช่น ทั้ง ๒ ฝ่ายต่อสู้กันถึงขั้นละเลงเลือด.
- ละ ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
- ละเลง ก. ป้ายทาหรือไล้ทาให้แผ่ออกไปด้วยวิธีวนเป็นวงกลม ๆ เช่น ละเลงขนมเบื้อง, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้เลอะเทอะ เช่น เอาแป้งละเลงหน้า.
- ลง ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
- เลือ ( ถิ่น ) ว. บาง, ลาง.
- เลือด น. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง
- ลือ ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
- อด ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
- ละเลงด้วย ทาด้วย
- ละเลงบน ทน ป้าย
- ละเลงด้วยโคลน ป้ายด้วยโคลน
- สิ่งที่เอาไว้ละเลง สิ่งที่เอาไว้ทาหรือป้าย
- ละเลย ก. เพิกเฉย, ทอดทิ้ง, เช่น ละเลยไม่เอาธุระ
- ละเลิง ก. เหลิงจนลืมตัวเพราะลำพองหรือคึกคะนอง เช่น หลงละเลิงจนลืมอันตราย.
- ละเลียด ก. กินทีละน้อย ๆ เช่น มัวละเลียดอยู่นั่นแหละ.
- ละเลียบ ก. เลียบ.
ประโยค
- ตำรวจอยากได้คำตอบ ยากูซ่าอยากละเลงเลือด
- แต่บอกได้ว่าการแก้แค้นของข้า มันต้องละเลงเลือดของ ชิน คามิยะ !
- มีบางอย่างใหม่ๆ เขาละเลงเลือดบนผนัง
- นี่เป็นการละเลงเลือดหมู่จริงๆ
- คืนนี้จะต้องละเลงเลือดกันล่ะ !