ลิ้นงูเห่า คือ

• น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในวงศ์ Acanthaceae คือ ชนิด Blepharis maderaspatensis Heyne ดอกเล็ก สีขาวลายม่วง และชนิด Clinacanthus siamensis Brem. ดอกใหญ่เป็นหลอด สีแดงอมแสด.

• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิ้น     น. อวัยวะที่อยู่ในปาก มีหน้าที่ ๑. กลั้วอาหารให้เข้ากันแล้วส่งลงในลำคอ ๒. ช่วยในการออกเสียง ๓. ให้รู้รส, ลิ้นสัตว์บางจำพวกเช่นจำพวกที่มีขน
• ิ้     พลิ้ว
• นง     น. นาง (ใช้นำหน้าคำอื่น).
• งู     ๑ น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในอันดับ Squamata อันดับย่อย Serpentes ลำตัวเรียวยาว มีเกล็ด ไม่มีขา ที่มีพิษ เช่น งูเห่าไทย ( Naja kaouthia )
• งูเห่า     น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นและหัวเหมือนขมิ้นอ้อย แต่เนื้อสีขาว กลิ่นฉุนเหมือนน้ำมันดินอ่อน ๆ. ( กบิลว่าน ).
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เห่     น. ทำนองที่ใช้ร้องในบางพระราชพิธี, ถ้าใช้ร้องเมื่อเวลาพายเรือพระที่นั่งในกระบวนพยุหยาตราทางชลมารค เรียกว่า เห่เรือ,
• เห่า     ๑ ก. อาการส่งเสียงสั้น ๆ ของหมา. ๒ น. ชื่องูพิษในสกุล Naja วงศ์ Elapidae ขนาดยาวประมาณ ๑.๓ เมตร พบหลายสีต่างกันไปในแต่ละตัว เช่น ดำ น้ำตาล
• ห่า     ๑ น. ชื่อผีจำพวกหนึ่ง ถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรง เป็นเหตุให้คนตายจำนวนมาก เช่น โรคลงราก (อหิวาตกโรค) กาฬโรค จึงเรียกโรคนี้ว่า
• ลื่นง่าย    ลอดหลุดได้ง่าย หลุดง่าย
• เห็นง่าย    จ้า ฉูดฉาด บาดตา เด่นชัด
• ลักษณะเหมือนงู เช่น วกวน    คดเคี้ยว คดโกง ทรยศ คล้ายงู เหมือนงูเลื้อย
• คนงี่เง่า    n. คนที่พูดไม่รู้เรื่อง ตัวอย่างการใช้: เพราะเธอเป็นคนงี่เง่าแบบนี้ ผมจึงไม่อยากสุงสิงกับเธอ clf.: คน
• บ่นงึมงํา    งึมงํา บ่นพึมพํา พึมพํา