ลิ้นห้อย คือ

• ว. อาการที่เหน็ดเหนื่อยมากเปรียบเหมือนวิ่งมาไกลเหนื่อยจนลิ้นห้อย, อาการที่เหน็ดเหนื่อยเนื่องจากต้องทำงานหนักมาก.

• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิ้น     น. อวัยวะที่อยู่ในปาก มีหน้าที่ ๑. กลั้วอาหารให้เข้ากันแล้วส่งลงในลำคอ ๒. ช่วยในการออกเสียง ๓. ให้รู้รส, ลิ้นสัตว์บางจำพวกเช่นจำพวกที่มีขน
• ิ้     พลิ้ว
• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• ห้อย     ก. แขวนติดอยู่ เช่น ห้อยอุบะ, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ เช่น นั่งห้อยเท้า.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ลิ้นหมา    ๑ ดู ตาเดียว. ๒ น. ชื่อแตนชนิดหนึ่ง. (ดู แตน).
• ลิ้นหีบ    น. ขอบด้านในของตัวหีบทำเพื่อให้ฝาครอบแน่นสนิท.
• ผืนดินที่อยู่ล้อมรอบบ้านหลังใหญ่    อสังหาริมทรัพย์ ที่ดินส่วนตัว
• ลูกคนหัวปี    ลูกคนโต
• ล่อนหลุด    v. หลุดออกหมดไม่มีเหลือติดอยู่, หลุดออกเป็นชิ้นเป็นแผ่น, หลุดออกง่ายเมื่อกระเทาะหรือแซะออกเป็นต้น , ชื่อพ้อง: ล่อน
• ล้นหลาม    ว. มากมายเหลือประมาณ เช่น ประชาชนมาเฝ้ารับเสด็จอย่างล้นหลาม.
• ก้นหอย    น. รอยเส้นขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างรูปก้นหอยมีที่นิ้วมือเป็นต้น, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ม้วนผมแบบก้นหอย.
• ก้นห้อย    ก้นย้อย
• อยู่เป็นหมู่    รวมกันเป็นฝูง อยู่เป็นกลุ่ม

• จะพูดให้ลิ้นห้อยถึงพื้น เด็กนั่นก็ผิดอยู่ดี
• เป็นฉันคงเหนื่อยลิ้นห้อยมันสูงลิบ
• ทำไมนายหอบลิ้นห้อย