ลูกกระเดือก คือ
สัทอักษรสากล: [lūk kra deūak] การออกเสียง:
"ลูกกระเดือก" การใช้"ลูกกระเดือก" อังกฤษ"ลูกกระเดือก" จีน
ความหมาย
มือถือ
- น. ส่วนของกล่องเสียง มีลักษณะโปนออกมากลางลำคอเหนือท่อลม เห็นได้ชัดในผู้ชาย.
- ลูก น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
- กก ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก. ๒ น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา. ๓ น.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระเดือก ๑ น. ส่วนของกล่องเสียง มีลักษณะโปนออกมากลางลำคอเหนือท่อลม เห็นได้ชัดในผู้ชายเรียกว่า ลูกกระเดือก. ๒ ( ปาก ) ก. กลืนอย่างลำบาก เช่น
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- เด ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
- เดือก ก. กระเดือก, ดิ้นกระเสือก.
- ดือ ( กลอน ) น. สะดือ เช่น ขุนช้างฉุดผ้าคว้าจิ้มดือ. ( ขุนช้างขุนแผน ).
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- ลือกระเดื่อง กระเดื่อง
- ลูกกระจ็อก ลูกน้องปลายแถว
- คอหอยกับลูกกระเดือก (สำ) ว. เข้ากันได้ดี แยกกันไม่ออก.
- กระดักกระเดี้ย ว. ไม่มีแรง, ขยับเขยื้อนไม่ใคร่ได้, เกือบจะหมดกำลังกาย, เช่น เพิ่งหายไข้ใหม่ ๆ จะลุกจะนั่งก็กระดักกระเดี้ย, ไม่ใคร่ไหว เช่น หากินกระดักกระเดี้ย.
- กระดิกกระเดี้ย ก. ไหวน้อย ๆ, พอไหวได้บ้าง.
ประโยค
- เวลาที่กลืน คุณจะรู้สึกว่า ลูกกระเดือกขยับขึ้นลง
- หยิบสมุดโทรศัพท์ขึ้นมา เล็งลูกกระเดือกไว้ แล้ว
- ถ้าการจิ๊กลูกกระเดือก มันทำให้หัวรบนั้นกลับมา
- นั่นเพราะลูกกระเดือก เชื่อมกับกล้ามเนื้อนี้
- ลูกกระเดือกของเค้า จะเลื่อนขึ้น เลื่อนลงล่ะ
- แล้วฉันก็ไม่มีเวลาดูลูกกระเดือกเค้าหรอกนะ
- หุ้นของสตีฟ แมดเดน ใส่ลูกกระเดือกของลูกค้า
- สตาร์ทรถ ไม่งั้นฉันจะเลาะลูกกระเดือกนาย
- ไม่งั้นข้าจะเฉือนลูกกระเดือกเจ้าซะ ?
- กระดูกอ่อนไทรอยด์บริเวณลูกกระเดือก
- ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: 1 2