ลูกกัลปพฤกษ์ คือ

• น. ลูกมะนาวหรือของที่บรรจุเงินปลีกเป็นต้นไว้ข้างในสำหรับโปรยทาน, โดยปริยายเรียกสลากที่ห้อยไว้ตามต้นไม้ให้คนสอยในงานกุศลหรืองานรื่นเริงเป็นต้น.

• ลูก     น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
• กก     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก. ๒ น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา. ๓ น.
• กัลป     กันละปะ-, กัน น. กัป, อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์ล้างโลก ซึ่งได้แก่ช่วงเวลากลางวัน วันหนึ่งของพระพรหม คือ
• กัลปพฤกษ์     ๑ กันละปะพฺรึก น. ต้นไม้ที่เชื่อกันว่าให้ผลสำเร็จตามความปรารถนา; เรียกต้นไม้ที่ทำขึ้นเนื่องในการทิ้งทานในงานเมรุหลวง
• พฤกษ     พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. ( ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
• พฤกษ์     ๑ พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. ( ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข). ๒ พฺรึก ดู จามจุรี ๒ .
• ฤกษ์     ๑ เริก น. คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล เช่น ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่นหาฤกษ์แต่งงาน หาฤกษ์ยกเสาเอก. ( ส. ). ๒ เริก
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• (พฤกษ)    เป็นคำที่ใช้ในพฤกษศาสตร์
• พฤกษ-    พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
• พฤกษา    พฺรึกสา น. ต้นไม้.
• ชัยพฤกษ์    ๑ ไชยะพฺรึก น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia javanica L. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีชมพูเข้ม เมื่อออกดอกไม่ทิ้งใบ ฝักเกลี้ยง ใช้ทำยาได้. ๒ ไชยะพฺรึก น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.
• ชัียพฤกษ์    ชัยพฤกษ์
• พฤกษทล    น. ใบไม้. (ส.).
• อัมพฤกษ์    อำมะพฺรึก น. ชื่อเส้นซึ่งเป็นศูนย์กลางของร่างกาย อยู่ด้านหน้าท้อง; อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาอ่อนแรง.