ลูกประคําผี คือ

• กระดูกอึ่ง
  กระดูกเขียด
  ขมิ้นยา
  ขมิ้นลิง
  ต้นแปรงหูหนู
  หน้านวล
  อีเหนียว
  เหนียวหมา
  แกลบหนู
  แกลบหูหนู
  แปรงหูหนู

• ลูก     น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
• ลูกประคํา     ลูกปัด สิ่งใดที่กลมเหมือนลูกปัด ประคํา
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประคํา     ลูกประคํา
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• ผี     น. สิ่งที่มนุษย์เชื่อว่าเป็นสภาพลึกลับ มองไม่เห็นตัว แต่อาจจะปรากฏเหมือนมีตัวตนได้ อาจให้คุณหรือโทษได้ มีทั้งดีและร้าย เช่น ผีปู่ย่าตายาย ผีเรือน
• ลูกประคบ    น. ผ้าห่อเครื่องยาผูกเป็นลูกกลม ๆ ใช้อังไฟนาบหรือกดคลึงตามร่างกายตรงบริเวณที่ปวดหรือโนเป็นต้น.
• ลูกประคำ    น. ไม้หรือแก้วเป็นต้นที่ทำเป็นเม็ดกลมมีรูตรงกลางร้อยด้วยด้ายหรือไหม ส่วนมากมี ๑๐๘ ลูก สำหรับนักบวชมีฤษีเป็นต้นใช้สวมคอเพื่อกำหนดนับการบริกรรมภาวนา คือเมื่อบริกรรมภาวนาจบครั้งหนึ่ง ๆ ก็รูดไว้เม็ดหนึ่
• ลูกประคำผี    ดู กระดูกอึ่ง.
• ลูกประดู่    (ปาก) น. ทหารเรือ.
• การชักลูกประคำ    สายลูกประคำ สายลูกประคำดังกล่าว
• สายลูกประคำ    การชักลูกประคำ สายลูกประคำดังกล่าว
• ถูกประมูล    ถูกนําไปขาย