ลูกประหล่ำ คือ
- น. เครื่องประดับข้อมือ มักทำเป็นลูกกลม ๆ หรือเป็นกลีบอย่างลูกมะยม หรือเป็นเหลี่ยมเป็นต้น สลักเป็นลวดลาย เดิมมีสีแดง ๆ, ปะวะหล่ำ ก็ว่า.
- ลูก น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ประ ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
- ประหล่ำ น. เครื่องประดับสำหรับผูกข้อมือ ทำเป็นรูปกลม ๆ สลักเป็นลวดลาย.
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ล่ำ ว. มีเนื้อแน่นแข็ง.
- แปลกประหลาด adj. ที่ผิดปกติหรือมิได้คิดคาดหมายว่าจะเป็นไปได้ , , ชื่อพ้อง: พิศดาร, เพี้ยน, พิลึก, ผิดปกติ คำตรงข้าม: ธรรมดา, ปกติ ตัวอย่างการใช้: คนบ้านนี้มีรสนิยมแปลกประหลาดไม่เหมือนชาวบ้านเขา
- ลูกประดู่ (ปาก) น. ทหารเรือ.
- ตกประหม่า ก. รู้สึกสะทกสะท้านพรั่นใจ.
- กระละหล่ำ ก. กล้ำ, เกือบ, เช่น กระละหล่ำจกกเป็น แต่กี้. (ทวาทศมาส).
- ของแปลกประหลาด สิ่งที่เหลือไว้ เศษเล็กเศษน้อยที่เหลือ เหตุการณ์ประหลาด
- คนที่แปลกประหลาด คนที่ผิดปกติ
- ความคิดเเปลกประหลาด ความคิดเพ้อฝัน ความต้องการแปลกๆ
- ความรู้สึกประหลาดใจ การจู่โจมไม่ให้รู้ตัว ตะลึงพรึงเพริด สิ่งที่ทำให้ประหลาดใจ ความประหลาดใจ ความแปลกใจ ความงงงวย
- ความแปลกประหลาด ความลับ ความลึกลับ ความซับซ้อน ความมหัศจรรย์ สิ่งที่แปลก สิ่งประหลาด ความผิดธรรมดา ความผิดปกติ ความแปลก ความอัศจรรย์
มือถือ