ล่องจวน คือ
- น. ผ้ายกมีลายที่ชาย ท้องพื้นปูม เรียกว่า ล่องจวน, ถ้ามีริ้ว เรียกว่า ล่องจวนริ้ว.
- ล่อ ๑ น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง. ๒ ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา;
- ล่อง น. ช่องตามพื้นที่ทำไว้สำหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามน้ำ เช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- จวน ๑ น. ที่อยู่ของเจ้าเมือง, บ้านที่ทางราชการจัดให้เป็นที่อยู่ของผู้ว่าราชการจังหวัด เรียกว่า จวนผู้ว่าราชการจังหวัด. ๒ น. ผ้าชนิดหนึ่ง. ๓
- วน วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
- ซึ่งจวนตัว ซึ่งจวนเจียน ซึ่งหวุดหวิด ซึ่งใกล้จะเกิดขึ้น
- ซึ่งจวนเจียน ซึ่งจวนตัว ซึ่งหวุดหวิด ซึ่งใกล้จะเกิดขึ้น
- อย่างจวนเจียน อย่างหวุดหวิด อย่างเฉียดฉิว
- จวบจวน ว. จนถึง, ถึงที่.
- ซึ่งจวนจะเกิดอยู่แล้ว ชั่วขณะ ซึ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งหายวับไป ซึ่งใกล้จะมาถึง ทุกขณะ ประเดี๋ยวเดียว
- จวงจันทน์ น. เครื่องหอมที่เจือด้วยจวงและจันทน์.
- จวนค่ำ adj. ใกล้จะค่ำ ชื่อพ้อง: โพล้เพล้, ชิงพลบ, พลบค่ำ, เพล้โพล้ คำตรงข้าม: รุ่งเช้า ตัวอย่างการใช้: พอจวนค่ำ พวกแมลงหลายสิบหลายร้อยชนิดที่นอนกลางวันก็ออกหากินกลางคืน
- จวนค่ํา ชิงพลบ โพล้เพล้ พลบค่ํา เพล้โพล้
- จวนจะ จวน จวนเจียน เกือบ เกือบจะ แทบจะ เกือบถึง ใกล้จะ ใกล้เข้าสู่ ฉิวเฉียว เฉียด เฉียดฉิว ค่อนข้างจะ จวนเจียนจะ เจียนจะ
- จวนตัว ว. เข้าที่คับขัน, เข้าที่จำเป็น.
มือถือ