ล่องถุน คือ

• น. ระยะตั้งแต่พื้นเรือนจนถึงพื้นดิน.

• ล่อ     ๑ น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง. ๒ ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา;
• ล่อง     น. ช่องตามพื้นที่ทำไว้สำหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามน้ำ เช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ถุน     ( ปาก ) ก. กินหรือเสพพอแก้ขัด เช่น ถุนขี้ยา.
• ท้องถิ่น    น. ท้องที่ใดท้องที่หนึ่งโดยเฉพาะ เช่น เวลาท้องถิ่น ประเพณีท้องถิ่น; (กฎ) พื้นที่ภายในเขตการปกครองของราชการบริหารส่วนท้องถิ่น เช่น เทศบาล องค์การบริหารส่วนตำบล.
• คนท้องถิ่น    คนพื้นเมือง ผู้อาศัย คนต่างจังหวัด คนบ้านนอก ชาวพื้นเมือง เจ้าของประเทศ
• ชนิดท้องถิ่น    ชนิดดั้งเดิม ชนิดพื้นเมือง ชนิดสัตว์หรือพืชในท้องถิ่น ประชากรท้องถิ่น พืชท้องถิ่น สิ่งมีชีวิตท้องถิ่น สิ่งมีชีวิตเฉพาะถิ่น
• พืชท้องถิ่น    ชนิดดั้งเดิม ชนิดท้องถิ่น ชนิดพื้นเมือง ชนิดสัตว์หรือพืชในท้องถิ่น ประชากรท้องถิ่น สิ่งมีชีวิตท้องถิ่น สิ่งมีชีวิตเฉพาะถิ่น
• แห่งท้องถิ่น    ส่วนท้องถิ่น เฉพาะท้องถิ่น ประจําท้องถิ่น
• ของท้องถิ่น    ของพื้นเมือง
• เรื่องท้องถิ่น    หัวข้อ เฉพาะที่ เฉพาะแห่ง เรื่องสนทนาหรือปราศรัย เหตุการณ์ปัจจุบันที่น่าสนใจ
• ข่าวท้องถิ่น    n. ข่าวที่เกิดขึ้นในท้องที่ใดท้องที่หนึ่งโดยเฉพาะ ตัวอย่างการใช้: นักข่าวกำลังเสนอข่าวท้องถิ่นของจังหวัดเชียงใหม่และพื้นที่ใกล้เคียง clf.: ข่าว
• ดนตรีท้องถิ่น    เพลงพื้นบ้าน ดนตรีพื้นบ้าน เพลงพื้นเมือง ดนตรีประจำถิ่น ดนตรีพื้นเมือง
• ประจําท้องถิ่น    ส่วนท้องถิ่น เฉพาะท้องถิ่น แห่งท้องถิ่น
• พันธุ์ท้องถิ่น    พันธุ์พื้นเมือง สายพันธุ์ท้องถิ่น สายพันธุ์พื้นเมือง เผ่าพันธุ์ดั้งเดิม