ล้างป่าช้า คือ

• ก. ขุดศพทั้งหมดในป่าช้าขึ้นมาเผา.

• ล้า     ๑ ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า. ๒ ว.
• ล้าง     ก. ทำให้หมดสิ้นไปโดยใช้สิ่งเช่นน้ำหรือไฟเป็นต้น และมีกรรมวิธีต่าง ๆ เช่น กวาดล้าง ชะล้าง ชำระล้าง ล้างกลิ่น ล้างคาว ล้างถู,
• ป่า     น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก
• ป่าช้า     น. ป่าหรือที่ซึ่งจัดไว้เป็นที่ฝังหรือเผาศพ.
• ช้า     ๑ ว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กำหนด, เช่น มาช้า. ๒ ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น
• ล่องป่า    ล่อง ล่องไพร
• ผีถึงป่าช้า    (สำ) ต้องยอมทำด้วยความจำใจหรือไม่มีทางเลือก.
• ล่าช้า    ว. ช้ามาก.
• ทางป่า    ทางเดินป่า ป่า พงไพร พนา พนาลัย วนาลี แนวไม้ ไพรวัน
• ป้างป่า    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Chlorophytum orchidastrum Lindl. ในวงศ์ Anthericaceae โคนต้นเมื่อลอกเอาใบออกจะเห็นด้านในมีเนื้อสีขาว ๆ กินได้.
• ล้างปาก    ก. เรียกการกินของหวานเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายหลังกินอาหารคาวว่า กินล้างปาก.
• กวางป่า    น. ชื่อกวางชนิด Cervus unicolor ในวงศ์ Cervidae เป็นชนิดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ขนยาวหยาบสีน้ำตาล ตัวผู้มีเขาเป็นแขนง ผลัดเขาปีละครั้ง มักอยู่ลำพังตัวเดียวยกเว้นฤดูผสมพันธุ์, กวางม้า ก็เรียก.
• ช่างปักผ้า    คนปักผ้า คนปักลายผ้า ช่างปักลวดลาย ช่างปักลายผ้า
• อย่างต่ําช้า    อย่างเลวทราม อย่างเลวร้าย
• อย่างล่าช้า    สาย