ล้างปาก คือ

• ก. เรียกการกินของหวานเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายหลังกินอาหารคาวว่า กินล้างปาก.

• ล้า     ๑ ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า. ๒ ว.
• ล้าง     ก. ทำให้หมดสิ้นไปโดยใช้สิ่งเช่นน้ำหรือไฟเป็นต้น และมีกรรมวิธีต่าง ๆ เช่น กวาดล้าง ชะล้าง ชำระล้าง ล้างกลิ่น ล้างคาว ล้างถู,
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• ทางปาก    เกี่ยวกับคำพูด เกี่ยวกับภาษาพูด เอ่ย
• พลั้งปาก    ก. พูดไปโดยไม่ทันคิด.
• ขว้างปา    ปา ขว้าง เขวี้ยง ทุ่ม พุ่ง สลัด โยน ซัด เหวี่ยง
• อย่างปากหวาน    อย่างพูดจาไพเราะ
• เครื่องถ่างปาก    ผ้าอุดปาก
• จางปาง    (ปาก) ว. สว่างจ้า, สว่างโล่ง; อีสานว่า จ่างป่าง.
• คล่องปาก    ว. เจนปาก, ขึ้นปาก ก็ว่า.
• ช่องปาก    โพรงปาก ปาก
• ซึ่งปิดปาก    ลี้ลับ ซ่อนเร้น ปิดเป็นความลับ ลับๆ ล่อๆ แอบแฝง ไม่พูด
• ต้องปาก    อร่อย ถูกปาก
• ร่องปาก    ไซโตสโตม

• ฉันล้างปากด้วยเตกีลาร์แล้วอาจกลืนมันไปนิดหน่อย
• ก็เขาตั้งใจจะเครื่องมาล้างปากกับถอนฟันฉันน่ะสิ !
• กินเนื้อไปตั้งเยอะ น่าจะหาน้ำโซดาล้างปากสักหน่อย
• ขิงดองจะช่วยล้างปากเพื่อลิ้มรสชาดอาหารอื่นต่อไป
• โอ้ ฉันควรล้างปากก่อน ตะกี้ชั้นเพิ่งไปอ้วกมา
• ขิงดองสามารถทานได้หากชื่นชอบ ทานเพื่อล้างปาก
• ว่าน้ำที่เสิร์ฟให้ล้างปากระหว่างการชิมนั้น
• หลังจากรับประทานอาหารทุกครั้งให้ล้างปากด้วยน้ำอุ่น
• ล้างปากด้วยสารละลายโปแตสเซียมเปอร์แมงกาเนต
• ไม่เคยเข้าใจเรื่องที่ต้องดื่มน้ำยาล้างปาก