วธกะ คือ

• วะทะกะ
  น. คนฆ่า, ผู้ฆ่า; เพชฌฆาต. (ป., ส.).

• วธ     วะทะ- ก. ฆ่า. ( ป. , ส. ).
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• ลุพธกะ    ลุบทะกะ (แบบ) น. นายพราน. (ส.; ป. ลุทฺทก).
• วรรธกะ    วัดทะกะ น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทำให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).
• วธ-    วะทะ- ก. ฆ่า. (ป., ส.).
• วธู    น. หญิงสาว. (ป., ส.).
• มหาขันธกะ    มะหาขันทะกะ น. ชื่อคัมภีร์พระวินัยหมวดหนึ่ง. (ป.).
• วธุกา    น. ลูกสะใภ้. (ป.).
• ธกส.    ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร
• ชาวธนู    ชาวราศีธนู
• ถั่วธัญพืช    พืชตระกูลถั่ว
• ปฏิเวธ    -เวด ก. เข้าใจตลอด, ตรัสรู้, ลุล่วงผลปฏิบัติ. (ป.).
• เทวธิดา    น. นางฟ้า.
• เวธะ    น. การเจาะ, การแทง. (ป., ส.).
• คันธกุฎี    น. ชื่อกุฎีที่ประทับของพระพุทธเจ้า เรียกว่า พระคันธกุฎี. (ป.).