วรรธกะ คือ

• วัดทะกะ
  น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทำให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).

• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• อรรธกรรณ    อัดทะกัน น. “ครึ่งเส้นผ่าศูนย์กลาง” คือ รัศมีของวงกลม. (ส. อรฺธกรฺณ).
• วรรธนะ    วัดทะนะ น. ความเจริญ, ความงอกงาม. (ส. วรฺธน; ป. วฑฺฒน).
• วิวรรธน์    น. ความเจริญรุ่งเรือง, ความคลี่คลายไปในทางเจริญ. (ส. วิวรฺธน; ป. วิวฑฺฒน).
• ลุพธกะ    ลุบทะกะ (แบบ) น. นายพราน. (ส.; ป. ลุทฺทก).
• วธกะ    วะทะกะ น. คนฆ่า, ผู้ฆ่า; เพชฌฆาต. (ป., ส.).
• อวรุทธก    อะวะรุด, อะวะรุดทะกะ ว. ถูกขับไล่. (ป., ส.).
• มหาขันธกะ    มะหาขันทะกะ น. ชื่อคัมภีร์พระวินัยหมวดหนึ่ง. (ป.).
• ถาวรธิรา    -วะระ- น. ชื่อกลบทอย่างหนึ่ง.
• พิพรรธ    ก. พิพัฒ. (ส. วิวรฺธ; ป. วิวฑฺฒ).
• อรรธ    อัด, อัดทะ- น. ครึ่งหนึ่ง, ซีก, ส่วนหนึ่ง. (ส. อรฺธ; ป. อฑฺฒ, อทฺธ).
• อรรธ-    อัด, อัดทะ- น. ครึ่งหนึ่ง, ซีก, ส่วนหนึ่ง. (ส. อรฺธ; ป. อฑฺฒ, อทฺธ).
• วรากะ    (แบบ) น. ตุ่ม, ไห, หม้อน้ำ. ว. น่าเวทนา, น่าสงสาร. (ป., ส.).
• ครรธาตุ    ธาตุครรภ เรือนธาตุ