วาจาไปยะ คือ
- (แบบ) น. คำอ่อนหวาน. (ป. วาจาเปยฺย, วาชเปยฺย).
- วา ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
- วาจา น. ถ้อยคำ, คำกล่าว, คำพูด, เช่น วาจาสุภาพ วาจาอ่อนหวาน วาจาสัตย์. ( ป. , ส. ).
- จา ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
- ไป ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
- ไปย -ยะ- น. เครื่องดื่ม. ( ป. เปยฺย).
- ยะ ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
- นําไปยัง ลําเลียงไปยัง พาไปยัง
- ปาไปยัง ขว้างไปที่ โยน
- พาไปยัง นําไปยัง นําไปดู พาเดินไปยัง
- เข้าไปยัง สามารถเข้าไปยัง
- เข้าไปยุ่ง รบกวน ทําให้รําคาญ สร้างความยุ่งยากแก่ สอด แส่ ยุ่งกับ เข้าไปเกี่ยวข้อง ยื่นจมูก ก้าวก่าย จุ้นจ้าน สอดแทรก
- วาชเปยะ วาชะ- น. การดื่มเพื่อพลัง; ชื่อพิธีบูชาอย่างหนึ่งในอินเดียโบราณที่จัดทำสำหรับบุคคลในวรรณะกษัตริย์และวรรณะพราหมณ์. (ส.).
- ทะลุเข้าไปยัง เข้าไปถึง
- ที่เข้าไปยุ่ง ที่ทําให้รําคาญ ที่เข้าไปก่อความรําคาญ
- พุ่งเป้าไปยัง มุ่งไปที่ เล็งไปที่
มือถือ