วาโยธาตุ คือ

• น. ธาตุลม เป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม. (ป.).

• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาโย     น. ลม. ( ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).
• โย     ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
• โยธ     -ทะ- น. พลรบ, ทหาร. ( ป. , ส. ).
• โยธา     ๑ -ทะ- น. พลรบ, ทหาร. ( ป. , ส. ). ๒ น. งานที่ต้องใช้กำลังกายเกี่ยวกับการก่อสร้างมีแบก หาม ทำความสะอาดเป็นต้น เรียกว่า งานโยธา.
• ยธ     กระทรวงยุติธรรม
• ธาตุ     ๑ ทาด, ทาตุ-, ทาดตุ- น. สิ่งที่ถือว่าเป็นส่วนสำคัญที่คุมกันเป็นร่างของสิ่งทั้งหลาย โดยทั่ว ๆ ไปเชื่อว่ามี ๔ ธาตุ ได้แก่ ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุไฟ
• ตุ     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
• พยุหโยธา    น. หมู่พลรบ, กระบวนพลรบ. (ป.).
• จตุรงคโยธา    จะตุรงคะ- น. กองทัพมีกำลัง ๔ เหล่า คือ เหล่าช้าง เหล่ารถ เหล่าม้า เหล่าราบ. (ป., ส. จตุรงฺค + โยธา).
• ทหารโยธา    ทหารช่าง ทหารฝ่ายที่ทําหน้าที่บุกเบิกพื้นที่สร้างถนน
• พิริยโยธา    น. พลรบผู้กล้าหาญ. (ป. วิริย + โยธา).
• ยุทธโยธา    น. งานช่างที่เกี่ยวกับทหาร เช่น การขุดคูสนามเพลาะ.
• โยธวาทิต    น. แตรวงทหารและตำรวจ.
• กรมโยธาธิการ    ยธ.