พยุหโยธา คือ

• น. หมู่พลรบ, กระบวนพลรบ. (ป.).

• พยุ     พะยุ น. ลมแรง. ( ข. พฺยุะ; ป. , ส. วายุ).
• พยุห     พะยุหะ- น. กระบวน, หมู่, กองทัพ, พยู่ห์ ก็ว่า; ชื่อวิธีนับในปักษคณนา. ( ป. พฺยูห, วฺยูห; ส. วฺยูห).
• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• โย     ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
• โยธ     -ทะ- น. พลรบ, ทหาร. ( ป. , ส. ).
• โยธา     ๑ -ทะ- น. พลรบ, ทหาร. ( ป. , ส. ). ๒ น. งานที่ต้องใช้กำลังกายเกี่ยวกับการก่อสร้างมีแบก หาม ทำความสะอาดเป็นต้น เรียกว่า งานโยธา.
• ยธ     กระทรวงยุติธรรม
• จตุรงคโยธา    จะตุรงคะ- น. กองทัพมีกำลัง ๔ เหล่า คือ เหล่าช้าง เหล่ารถ เหล่าม้า เหล่าราบ. (ป., ส. จตุรงฺค + โยธา).
• ทหารโยธา    ทหารช่าง ทหารฝ่ายที่ทําหน้าที่บุกเบิกพื้นที่สร้างถนน
• พิริยโยธา    น. พลรบผู้กล้าหาญ. (ป. วิริย + โยธา).
• ยุทธโยธา    น. งานช่างที่เกี่ยวกับทหาร เช่น การขุดคูสนามเพลาะ.
• วาโยธาตุ    น. ธาตุลม เป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม. (ป.).
• หโยดม    น. ม้าอย่างดี. (ป. หย + อุตฺตม).
• กรมโยธาธิการ    ยธ.
• วิศวกรรมโยธา    n. สาขาวิชาหนึ่งของวิศวกรรมศาสตร์ ตัวอย่างการใช้: ปัจจุบันนี้มีคนเลือกเรียนวิศวกรรมโยธาน้อยลง