วิกัต คือ

• ว. วิกฤต. (ป. วิกต).

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิก     วิกผม ผมปลอม จัดให้มีผมปลอม ช้องผม ต่อว่าอย่างรุนแรง
• วิกัติ    -กัด น. ชนิด, อย่าง; การประดิษฐ์ทำ, การจัดทำให้เป็นต่าง ๆ กัน. (ป. วิกติ).
• วิกัติการก    วิกัดติ- (ไว) น. คำที่อธิบายตำแหน่งของบทการกข้างหน้าให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เช่น เด็กนอน เขาเดินมากับนายมี, คำที่เป็นบทช่วยวิกตรรถกริยาและเรียงไว้หลังวิกตรรถกริยา “เป็น” หรือ “คือ” เช่น เขาเป็น เขาคือ.
• ผู้ต่อสู้กันตัวต่อตัว    ผู้ดวลกัน
• วิลเลียม กิลเบิร์ต    วิลเลียม เอส กิลเบิร์ต กิลเบิร์ต เซอร์วิลเลียม กิลเบิร์ต
• วิลเลียม กิลเิบิร์ต    กิลเบิร์ต
• ตัว    ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว ตะปู ๓ ตัว เสื้อ ๒ ตัว; ใช้เรียกผู้ที่ตนพูดด้วยในฐานะคนเ
• ตั๋ว    น. บัตรบางอย่างที่แสดงสิทธิของผู้ใช้ เช่น ตั๋วรถ ตั๋วหนัง. (จ.).
• ติว    v. เรียนเพิ่มเติมจากที่เรียนมาแล้ว , ชื่อพ้อง: กวดวิชา ตัวอย่างการใช้: ดวงดอมไม่ได้ไปติว แต่ไปหาซื้อคู่มือการสอบมาอ่านเอง
• ติ้ว    ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Cratoxylum วงศ์ Guttiferae เช่น ติ้วเกลี้ยง (C. cochinchinense Blume), ขี้ติ้ว หรือ ติ้วใบเลื่อม ก็เรียก. ๒ น. ไม้ซี่เล็ก ๆ ใช้สำหรับเป็นคะแนน เช่น ปักติ้ว นับติ้ว สำหร
• วัต    น. วตะ, พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ. (ป. วตฺต; ส. วฺฤตฺต).
• วัติ    วัด, วัดติ น. วดี, รั้ว. (ป. วติ).
• วีต    วีตะ- ว. ไปแล้ว, หมดแล้ว, ปราศจาก, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น เช่น วีตราคะ ว่า หมดราคะ วีตโลภะ ว่า หมดความโลภ. (ป., ส.).
• วีต-    วีตะ- ว. ไปแล้ว, หมดแล้ว, ปราศจาก, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น เช่น วีตราคะ ว่า หมดราคะ วีตโลภะ ว่า หมดความโลภ. (ป., ส.).