วินัยสงฆ์ คือ

• n.
  ข้อประพฤติปฏิบัติของพระสงฆ์

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วินัย     วินะยะ- น. ระเบียบแบบแผนและข้อบังคับ, ข้อปฏิบัติ, เช่น วินัยทหาร ทหารต้องยึดมั่นในวินัย; สิกขาบทของพระสงฆ์. ( ป. , ส. ).
• นัย     ไน, ไนยะ น. ข้อสำคัญ เช่น นัยแห่งเรื่องนี้; ความ, ความหมาย, เช่น หลายนัย; แนว, ทาง, เช่น ตีความได้หลายนัย; แง่ เช่น อีกนัยหนึ่ง. ( ป. นย).
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• สงฆ์     น. ภิกษุ เช่น ของสงฆ์ พิธีสงฆ์, บางทีก็ใช้ควบกับคำ พระ หรือ ภิกษุ เป็น พระสงฆ์ หรือ ภิกษุสงฆ์ เช่น นิมนต์พระสงฆ์มาเจริญพระพุทธมนต์
• อริยสงฆ์    n. พระสงฆ์ที่ได้บรรลุมรรคผล ชื่อพ้อง: พระอริยสงฆ์ ตัวอย่างการใช้: หลวงพ่อทวดเป็นพระอริยสงฆ์สมัยกรุงศรีอยุธยา
• พระอริยสงฆ์    อริยสงฆ์
• การปฎิบัติตามวินัยสงฆ์    หลักปฎิบัติของสงฆ์
• ธรณีสงฆ์    น. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
• ภิกษุสงฆ์    n. พระผู้ชายในพระพุทธศาสนา ชื่อพ้อง: ภิกขุ, พระสงฆ์, ภิกษุ, พระภิกษุ คำตรงข้าม: ภิกขุนี ตัวอย่างการใช้: เขาพบว่าชีวิตแห่งการครองตนเป็นภิกษุสงฆ์นั้นได้รับความสงบอย่างยิ่ง clf.: รูป
• ของสงฆ์    น. ของที่เป็นของวัด, ของที่สงฆ์ใช้ร่วมกัน, ของวัด ก็ว่า.
• คณะสงฆ์    n. กลุ่มพระภิกษุที่ร่วมกันเพื่อปฏิบัติกิจอย่างใดอย่างหนึ่ง ตัวอย่างการใช้: ความเห็นของคณะสงฆ์เป็นเอกฉันท์ clf.: คณะ
• ที่ธรณีสงฆ์    (กฎ) น. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
• พระสงฆ์    n. ชายที่บวชเป็นพระในพระพุทธศาสนา ชื่อพ้อง: ภิกษุ, พระภิกษุ, พระ, บรรพชิต, สงฆ์ ตัวอย่างการใช้: ประกาศคณะสงฆ์เปรียบเสมือนข้อบัญญัติที่พระสงฆ์จะต้องถือปฏิบัติ clf.: รูป
• สภาสงฆ์    การชุมนุมของผู้แทนโบสถ์หรือพระ การประชุมทางศาสนา สภา เถรสมาคม