วินัยสงฆ์ คือ
สัทอักษรสากล: [wi nai song] การออกเสียง:
"วินัยสงฆ์" อังกฤษ"วินัยสงฆ์" จีน
ความหมาย
มือถือ
- n.
ข้อประพฤติปฏิบัติของพระสงฆ์
- วิ คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
- วินัย วินะยะ- น. ระเบียบแบบแผนและข้อบังคับ, ข้อปฏิบัติ, เช่น วินัยทหาร ทหารต้องยึดมั่นในวินัย; สิกขาบทของพระสงฆ์. ( ป. , ส. ).
- นัย ไน, ไนยะ น. ข้อสำคัญ เช่น นัยแห่งเรื่องนี้; ความ, ความหมาย, เช่น หลายนัย; แนว, ทาง, เช่น ตีความได้หลายนัย; แง่ เช่น อีกนัยหนึ่ง. ( ป. นย).
- สง ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
- สงฆ์ น. ภิกษุ เช่น ของสงฆ์ พิธีสงฆ์, บางทีก็ใช้ควบกับคำ พระ หรือ ภิกษุ เป็น พระสงฆ์ หรือ ภิกษุสงฆ์ เช่น นิมนต์พระสงฆ์มาเจริญพระพุทธมนต์
- อริยสงฆ์ n. พระสงฆ์ที่ได้บรรลุมรรคผล ชื่อพ้อง: พระอริยสงฆ์ ตัวอย่างการใช้: หลวงพ่อทวดเป็นพระอริยสงฆ์สมัยกรุงศรีอยุธยา
- พระอริยสงฆ์ อริยสงฆ์
- การปฎิบัติตามวินัยสงฆ์ หลักปฎิบัติของสงฆ์
- ธรณีสงฆ์ น. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
- ภิกษุสงฆ์ n. พระผู้ชายในพระพุทธศาสนา ชื่อพ้อง: ภิกขุ, พระสงฆ์, ภิกษุ, พระภิกษุ คำตรงข้าม: ภิกขุนี ตัวอย่างการใช้: เขาพบว่าชีวิตแห่งการครองตนเป็นภิกษุสงฆ์นั้นได้รับความสงบอย่างยิ่ง clf.: รูป
- ของสงฆ์ น. ของที่เป็นของวัด, ของที่สงฆ์ใช้ร่วมกัน, ของวัด ก็ว่า.
- คณะสงฆ์ n. กลุ่มพระภิกษุที่ร่วมกันเพื่อปฏิบัติกิจอย่างใดอย่างหนึ่ง ตัวอย่างการใช้: ความเห็นของคณะสงฆ์เป็นเอกฉันท์ clf.: คณะ
- ที่ธรณีสงฆ์ (กฎ) น. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
- พระสงฆ์ n. ชายที่บวชเป็นพระในพระพุทธศาสนา ชื่อพ้อง: ภิกษุ, พระภิกษุ, พระ, บรรพชิต, สงฆ์ ตัวอย่างการใช้: ประกาศคณะสงฆ์เปรียบเสมือนข้อบัญญัติที่พระสงฆ์จะต้องถือปฏิบัติ clf.: รูป
- สภาสงฆ์ การชุมนุมของผู้แทนโบสถ์หรือพระ การประชุมทางศาสนา สภา เถรสมาคม