วิมุข คือ

• -มุก
  ว. กลับหน้า; เพิกเฉย; ข้างหลัง, ฝ่ายหลัง. (ป., ส.).

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุข     มุก, มุกขะ- น. หน้า, ปาก; ทาง; หัวหน้า; ส่วนของตึกหรือเรือนที่ยื่นออกมาจากส่วนใหญ่ มักอยู่ด้านหน้า. ( ป. , ส. ).
• ขัว    (ถิ่น; กลอน) น. สะพาน.
• ขั้ว    น. ส่วนที่ต่อของก้านดอกไม้ ใบไม้ ผลไม้ และอื่น ๆ.
• ขิม    น. ชื่อเครื่องดนตรีจีนชนิดหนึ่ง รูปคล้ายพระจันทร์ครึ่งซีก ใช้ตี.
• ขุม    น. หลุม, ใช้ในบางลักษณะ เช่น ขุมขน ขุมนรก; แหล่งที่เกิดที่เก็บ เช่น ขุมทรัพย์; ลักษณนามใช้เรียกหน่วยที่ต่อรองกันในการพนันคราวหนึ่ง ๆ เช่น ๕ เอา ๑ เป็นหน่วยหนึ่ง เรียกว่า ขุมหนึ่ง.
• ข่ม    ก. ใช้กำลังกดลงไม่ให้เผยอขึ้น; สานลายด้วยการใช้เส้นตอกเป็นต้นที่เป็นเส้นสานขัดทับอยู่ข้างบนเส้นตอกที่เป็นเส้นยืน ตรงข้ามกับคำ ยก คือ ใช้เส้นสานลอดใต้เส้นยืน เช่น ยก ๒ ข่ม ๒; โดยปริยายหมายความว่า แสด
• มุข-    มุก, มุกขะ- น. หน้า, ปาก; ทาง; หัวหน้า; ส่วนของตึกหรือเรือนที่ยื่นออกมาจากส่วนใหญ่ มักอยู่ด้านหน้า. (ป., ส.).
• ขี้วัว    มูลโค
• มีชีวิตแต่งงานที่ไม่มีความสุข    โดนทําลาย
• คนที่ขี่ม้าดูแลและเลี้ยงวัว    โคบาล
• ขิกหัว    (โบ) ก. หัวเราะเบา ๆ เช่น พระลออดบ่ได้ ขิกหัว. (ลอ).
• ขี้กลัว    1) v. ไม่กล้าทำหรือหวาดระแวงต่อสิ่งรอบข้าง , , , ชื่อพ้อง: กลัว, ไม่กล้า, ขี้ขลาด, ตาขาว, ขี้ขลาดตาขาว คำตรงข้าม: กล้า ตัวอย่างการใช้: เขาขี้กลัวออกจะตายไป คงไม่กล้าอยู่บ้านคนเดียว 2) a
• ขี้ติ้ว    ดู ติ้ว ๑.