วิโรค คือ
- ว. ไม่เจ็บไข้, ปราศจากโรค. (ป.).
- วิ คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
- โร โต ป่อง
- โรค โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
- วัณโรค น. โรคชนิดหนึ่งเกิดที่ปอดเป็นต้น ทำให้ร่างกายทรุดโทรมเสื่อมไปตามลำดับ, โบราณเรียกวัณโรคปอดว่า ฝีในท้อง.
- โรคช้ํารั่ว ช้ํารั่ว
- วัณโรคปอด วัณโรค
- วินิจฉัยโรค v. พิจารณารักษาโรค, วิเคราะห์โรค ตัวอย่างการใช้: การแพทย์ในปัจจุบันนี้ใช้คอมพิวเตอร์วินิจฉัยโรค
- โรคบิดมีตัว โรคบิดอะมีบา
- โรคฝีดาษวัว ฝีดาษวัว
- โรค- โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. (ป., ส.).
- โรคกระจกมัว กลุ่มแก๊สหรือฝุ่นที่คล้ายก้อนเมฆ กาแล็กซีนอก
- โรคประจำตัว น. โรคที่มีติดตัวอยู่เป็นประจำ รักษาไม่หายขาด.
- โรคไข้นกแก้ว โรคคลามายไดโอซีส โรคที่เกิดจากการติดเชื้อ chlamydia psittaci โรคไข้กาฬนกแก้ว
- ขี้โรค adj. ที่เจ็บป่วยเป็นโรคต่างๆ อยู่บ่อยๆ , ตัวอย่างการใช้: ฉันมีเพื่อนขี้โรคหลายคน มักเจ็บออดๆ แอดๆ อยู่เสมอ
- ติดโรค v. ได้รับเชื้อจากโรคหนึ่ง แล้วมีอาการอย่างโรคนั้น , ชื่อพ้อง: ติดเชื้อ ตัวอย่างการใช้: จากสถิติพบว่า เด็กหญิงติดโรคเอดส์มากกว่าชายถึง 3 เท่าเนื่องจากปัญหาค่านิยมโสเภณีเด็กหญิงเพิ่มมากขึ