ว็อมแว็ม คือ
- ว. ลักษณะของแสงที่มองเห็นเรือง ๆ ไหว ๆ อยู่ในระยะไกล เช่น ในเวลากลางคืนพอมองเห็นแสงไฟวอมแวมอยู่ในที่ไกล ก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย กระท่อมหลังนั้นคงมีคนอยู่ เพราะเห็นไฟวอม ๆ แวม ๆ อยู่ มีแสงไฟจากเรือหาปลาว็อมแว็ม.
- อม ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
- ว็อม ๆ แว็ม ๆ ว. ลักษณะของแสงที่มองเห็นเรือง ๆ ไหว ๆ อยู่ในระยะไกล เช่น ในเวลากลางคืนพอมองเห็นแสงไฟวอมแวมอยู่ในที่ไกล ก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย กระท่อมหลังนั้นคงมีคนอยู่ เพราะเห็นไฟวอม ๆ แวม ๆ อยู่ มีแสงไฟจากเรือ
- วอมแวม ว. ลักษณะของแสงที่มองเห็นเรือง ๆ ไหว ๆ อยู่ในระยะไกล เช่น ในเวลากลางคืนพอมองเห็นแสงไฟวอมแวมอยู่ในที่ไกล ก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย กระท่อมหลังนั้นคงมีคนอยู่ เพราะเห็นไฟวอม ๆ แวม ๆ อยู่ มีแสงไฟจากเรือ
- หน่อมแน้ม adj. แบบเด็กๆ ไม่รู้เรื่องเรื่องราว ไร้เดียงสา , ชื่อพ้อง: ไร้เดียงสา ตัวอย่างการใช้: เธออย่าทำท่าทางหน่อมแน้มไปหน่อยเลยนะ ไม่น่ารักหรอก
- อ้อมแอ้ม ว. ไม่ฉะฉาน, ไม่ชัดเจน, ไม่เต็มปาก, (ใช้แก่กริยาพูด).
- ผู้มีอาชีพซ่อมแซมและสร้างรั้ว นักดาบ นักฟันดาบ นักวิ่งกระโดดข้ามเครื่องกีดขวาง ผู้ฟันดาบ ผู้ล้อมรั้ว ม้าที่ได้รับการฝึกฝนกระโดดข้ามรั้ว
- กล้อมแกล้ม กฺล้อมแกฺล้ม ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด; พูดอ้อมแอ้มพอให้ผ่านไป, พูดไม่สู้ชัดความเพื่อให้เสร็จไป; กะล่อมกะแล่ม ก็ว่า.
- พูดอ้อมแอ้ม พูดอ้อมค้อม พูดให้เบาบางลง
- ม่วงอมแดง สีม่วงอมแดง
- หย็อมแหย็ม ว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น มีหนวดหย็อมแหย็ม, กะหร็อมกะแหร็ม หรือ หร็อมแหร็ม ก็ว่า.
- หร็อมแหร็ม ว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น ต้นไม้ขึ้นหร็อมแหร็ม, กะหร็อมกะแหร็ม หรือ หย็อมแหย็ม ก็ว่า.
- อย่างอ้อมแอ้ม อย่างลังเล อย่างอิดเอื้อน อย่างไม่แน่ใจ
- อ้อมแอ้ม ๆ ว. ไม่ฉะฉาน, ไม่ชัดเจน, ไม่เต็มปาก, (ใช้แก่กริยาพูด).
- สภาพแวดล้อมแหล่งน้ําจืด สภาพแวดล้อมแหล่งน้ํานิ่ง สภาพแวดล้อมแหล่งน้ําไหล
- สภาพแวดล้อมแหล่งน้ํานิ่ง สภาพแวดล้อมแหล่งน้ําจืด สภาพแวดล้อมแหล่งน้ําไหล