ศรภะ คือ

• สะระพะ
  น. สัตว์ในนิยาย ว่ากันว่ามี ๘ เท้า มีแรงมากกว่าช้างและสิงโต. (ส.).

• ศร     สอน น. อาวุธชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันสำหรับยิง เรียกว่า คันศร กับลูกที่มีปลายแหลม เรียกว่า ลูกศร, เรียกสายคันศรว่า สายศร,
• สรภะ    สะระ- น. สัตว์ในนิยายว่ามี ๘ ขา มีกำลังยิ่งกว่าราชสีห์. (ป.; ส. ศรภ).
• กลมภะ    กะลมพะ (กลอน) ว. หลายอย่างรวมกัน เช่น จำหลักจำหลอกกลม- ภบังอวจจำหลักกราย. (สมุทรโฆษ). (ทมิฬ กลมฺป).
• วสภะ    วะสะ- (แบบ) น. วัวตัวผู้. (ป.; ส. วฺฤษภ).
• ศลภะ    สะละพะ น. แมลงมีปีก. (ส.).
• อสภะ    อะสะพะ ดู อสุภ, อสุภ-.
• อารัมภะ    อารำพะ- น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).
• โศภะ    น. ความงาม, ความดี. (ส.; ป. โสภณ).
• รเถสภะ    น. กษัตริย์ผู้องอาจบนรถรบ, จอมพลรถรบ. (ป.).
• ศรี    ๑ สี น. มิ่ง, สิริมงคล, ความรุ่งเรือง, ความสว่างสุกใส, ความงาม, ความเจริญ, เช่น ศรีบ้าน ศรีเรือน ศรีเมือง, ใช้นำหน้าคำบางคำเป็นการยกย่อง เช่น พระศรีรัตนตรัย วัดพระศรีรัตนศาสดาราม. (ส. ศฺรี; ป. สิริ,
• การรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจ    การรักษาเสถียรภาพ
• สรภู    สะระ- น. ตุ๊กแก. (ป.).
• สุรภี    ๑ สุระ- น. ต้นสารภี. ๒ สุระ- น. เครื่องหอม. (ป.; ส. สุรภิ).
• (ไตรภูมิ)    มาจาก หนังสือไตรภูมิพระร่วง ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ ร.ศ. ๑๓๑
• กรภุม    กอระ- (โบ) น. กระพุ่ม เช่น สนธยากรภุมบุษปบังคมบำบวงสรณ. (อนิรุทธ์).