ศลิษฏ์ คือ
สะหฺลิด
ว. ติด, แนบ, เกี่ยวข้อง. (ส.).
- ลิ ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
- ยัษฏิ ยัดสะติ น. ไม้เท้า. (ส.; ป. ยฏฺิ).
- รุษฏ์ ก. แค้นเคือง, โกรธ. (ส. รุษฺฏ; ป. รุฏฺ).
- ศิษฏ์ ว. ฝึกแล้ว, คงแก่เรียน, อบรมแล้ว, มีปัญญา, มีความรู้. (ส.).
- ษัษฏี สัดสะตี น. จำนวน ๖๐. (ส.; ป. ฉฏฺี).
- อนิษฏ์ ว. ไม่น่าปรารถนา. (ส.).
- อิษฏี ๑ อิดสะ- น. ความกระหาย, ความอยาก, ความต้องการ. (ส.). ๒ อิดสะ- น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ส.).
- อิษฏ์ ๑ ว. น่าปรารถนา, น่ารัก, เป็นที่พอใจ. (ส.). ๒ น. การบูชา, เครื่องสักการบูชา. (ส.).
- ประทุษฏ์ ว. ชั่ว, ร้าย. (ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺ).
- ภฤษฏ์ ๑ พฺรึด ก. ตก, ร่วง, หล่น. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรํศฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ]. ๒ พฺรึด ก. ปิ้ง เคี่ยว หรือคั่วแล้ว. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรชฺชฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ].
- ราษฏร ข้าแผ่นดิน พลเมือง ไพร่ฟ้า ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน
- วิศิษฏ์ ว. เลิศ, ยอดเยี่ยม, เด่น, ดียิ่ง, ประเสริฐ. (ส. วิศิษฺฏ; ป. วิสิฏฺ).
- สฤษฏ์ สะหฺริดสะ-, สะหฺริด น. การทำ, การสร้าง, ใช้ว่า สฤษดิ์ ก็มี. (ส.).
- อนุศิษฏ์ ก. สั่งสอน, ชี้แจง. (ส.; ป. อนุสิฏฺ).
- อุกฤษฏ์ -กฺริด ว. สูงสุด. (ส. อุตฺกฺฤษฺฏ; ป. อุกฺกฏฺ).