ศุกลัม คือ
-กฺลำ
น. เครื่องขาวแต่งศพ. (ส. ว่า สีขาว).
- ศุกล สุกกะละ- ว. สุกใส, สว่าง; ขาว, บริสุทธิ์. ( ส. ศุกฺล, ศุกฺร; ป. สุกฺก).
- กล กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
- ศุกล- สุกกะละ- ว. สุกใส, สว่าง; ขาว, บริสุทธิ์. (ส. ศุกฺล, ศุกฺร; ป. สุกฺก).
- ที่มีศีรษะกลม ที่มีศีรษะสั้น
- ศัพท์เฉพาะกลุ่ม ภาษาแสลง ภาษาเฉพาะกลุ่ม ภาษาเฉพาะวงการ
- ศุกลปักษ์ น. เวลาข้างขึ้น. (ส.).
- มีศักดิ์ศรี v. มีเกียรติตามฐานะของแต่ละบุคคล ชื่อพ้อง: มีเกียรติ ตัวอย่างการใช้: มนุษย์ทุกคนมีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน
- ศิษย์มีครู (สำ) น. คนเก่งที่มีครูเก่ง.
- ศีลจุ่ม น. ศีลล้างบาป.
- ศุภนิมิต น. นิมิตดี, ลางดี.
- ศูนย์กลาง น. แหล่งกลาง เช่น กรุงเทพมหานครเป็นศูนย์กลางการค้าขาย, ศูนย์ ก็ว่า.
- ที่มีศีรษะ ที่มีหัว
- ศึกลูกสักหลาด การแข่งขันเทนนิส ศึกหวดลูกสักหลาด
- ไร้ศูนย์กลาง ห่างใจกลาง ไม่อยู่ตรงกลาง
- กลิ้ม กฺลิ้ม ก. เล็มหน้าผ้า, เย็บหน้าผ้าให้เป็นตะเข็บเพื่อมิให้ชายผ้าหลุดออก.
มือถือ