ศุกะ คือ
- น. นกแก้ว, นกแขกเต้า. (ส.).
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- ศัลกะ สัน, สันละกะ น. เปลือกไม้. (ส. ศลฺล, ศลฺก).
- ศิกษกะ สิก-สก, สิกสะกะ น. ผู้เล่าเรียน; ครู, ผู้สอน; ผู้รู้. (ส.).
- ศ. ศุกร์ วันศุกร์ ศาสตราจารย์ โปรเฟสเซอร์
- ศิลปะการแกะสลักไม้ การแกะสลักไม้
- ศิลปะงานแกะสลักไม้ ทักษะงานแกะสลักไม้
- กะ- ๕ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น โดยแยกเอาตัวสะกดในแม่กกแห่งคำหน้ามานำ เช่น นกยาง
- ศิศุ น. เด็ก, เด็กแดง ๆ, เด็กเล็ก. (ส.).
- ศิลปะหรือเทคนิคการแกะสลักไม้ การแกะสลักไม้
- ศิศีระ น. ฤดูหนาว; ความหนาว, ความเยือกเย็น. ว. เย็น, หนาว, เย็นเยือก. (ส. ศิศิร).
- เกะกะ ว. กีด, ขวาง, ไม่เป็นระเบียบ, เช่น วางของเกะกะ; ประพฤติเป็นพาลเกเร เช่น คนเกะกะ.
- ค.ศ. 1) n. ชื่อพ้อง: คริสต์ศักราช 2) n. จำนวนปีนับตั้งแต่พระเยซูเกิดมา A.D. ชื่อพ้อง: คริสต์ศักราช ตัวอย่างการใช้: ฉันเกิดเมื่อปี ค.ศ.1964
- จ.ศ. 1) n. ศักราชน้อย ตั้งขึ้นภายหลังมหาศักราช เป็นศักราชที่เราใช้กันก่อนใช้ศักราชรัตนโกสินทร์ เริ่มภายหลังพุทธศักราช 1181 ปี ชื่อพ้อง: จุลศักราช 2) n. ศักราชที่เราใช้กันก่อนใช้ศักราชรัตนโก
- ทัศ (แบบ) ว. สิบ เช่น ทัศนัข. (ส.); ครบ, ถ้วน, เช่น บารมี ๓๐ ทัศ.
- ทิศ น. ด้าน, ข้าง, ทาง, เบื้อง, (หมายเอา เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก เป็นต้น). (ส.; ป. ทิส).