ษัฏกะ คือ

• สัดตะกะ
  น. หมวด ๖ คือรวมสิ่งละ ๖. (ส.; ป. ฉกฺก).

• ษัฏ     ว. หก. (ใช้ในคำสมาส เมื่อนำหน้าพยัญชนะพวกอโฆษะ). ( ส. ; ป. ฉ).
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• กัณฏกะ    กันตะกะ, กันถะกะ (แบบ) น. หนาม. (ป., ส. กณฺฏก).
• นัฏกะ    นัด, นัดตะกะ (แบบ) น. ผู้ฟ้อนรำ. (ป., ส. นฏฺฏ, นฏฺฏก).
• นาฏกะ    นาตะกะ, นาดตะกะ (แบบ) น. ผู้ฟ้อนรำ. (ป., ส.).
• มักฏกะ    มักกะตะกะ (แบบ) น. แมงมุม. (ป. มกฺกฏก; ส. มรฺกฏก).
• วัฏกะ    วัดตะกะ น. นกกระจาบ. (ป. วฏฺฏก; ส. วรฺตก).
• วาฏกะ    วาตะ- (แบบ) น. วงกลม, สังเวียน. (ป.).
• ษัษ    ว. หก. (คำสมาสใช้ ษัฏ บ้าง ษัฑ บ้าง ษัณ บ้างตามวิธีสนธิ). (ส.; ป. ฉ).
• กะ-    ๕ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น โดยแยกเอาตัวสะกดในแม่กกแห่งคำหน้ามานำ เช่น นกยาง
• จังโกฏก์    (แบบ) น. ผอบ. (ป.).
• กรีษ    กะหฺรีด (แบบ) น. คูถ, อุจจาระ, ขี้. (ส.; ป. กรีส).
• ตรุษ    ตฺรุด น. เทศกาลเนื่องในการสิ้นปี ตรุษไทยกำหนดตามจันทรคติ ตรงกับวันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๔.
• พิษ    พิด, พิดสะ- น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำให้ตาย เจ็บปวด หรือพิการได้ บางอย่างเกิดจากแร่ เช่นสารหนู, บางอย่างเกิดจากต
• พิษ-    พิด, พิดสะ- น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำให้ตาย เจ็บปวด หรือพิการได้ บางอย่างเกิดจากแร่ เช่นสารหนู, บางอย่างเกิดจากต