สถาปนียพยากรณ์ คือ
-นียะ-
น. การจำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมโดยอาการนิ่ง.
- ถา ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
- ปน ก. ประสมกัน เช่น ข้าวเจ้าปนข้าวเหนียว, แกมกัน เช่น พูดไทยปนฝรั่ง, รวมกัน เช่น อย่าเอาผ้านุ่งกับเสื้อซักปนกัน,
- พยากรณ์ พะยากอน ก. ทำนายหรือคาดการณ์โดยอาศัยหลักวิชา. น. ชื่อคัมภีร์โหราศาสตร์ว่าด้วยการทำนาย. ( ป. , ส. วฺยากรณ).
- ยา น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
- ยาก น. ความลำบาก. ว. ลำบาก เช่น พูดยาก, ไม่สะดวก เช่น ไปยาก มายาก, ไม่ง่าย เช่น ตอบยาก ทำยาก; จน เช่น คนยาก, นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น ยากจน; ( โบ )
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- รณ รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
- สถาปนา สะถาปะนา ก. ยกย่องโดยแต่งตั้งให้สูงขึ้น เช่นเลื่อนเจ้านายให้สูงศักดิ์ขึ้น หรือยกวัดราษฎร์ขึ้นเป็นพระอารามหลวง, ตั้งขึ้น (มักใช้แก่หน่วยราชการหรือองค์การที่สำคัญ ๆ ในระดับกระทรวง ทบวงมหาวิทยาลัย) เช่
- สถาปนิก สะถาปะ- น. ผู้ทรงคุณวุฒิในการสร้างสรรค์ทางออกแบบก่อสร้าง. (ส.).
- ฌาปนสถาน น. ที่เผาศพ.
- นักสถาปนิก สถาปนิก
- ผู้สถาปนา n. ผู้ยกย่องโดยแต่งตั้งให้สูงขึ้น, ผู้ที่ตั้งขึ้น , ชื่อพ้อง: ผู้สร้าง, ผู้ก่อตั้ง, ผู้ตั้ง, ผู้ริเริ่ม ตัวอย่างการใช้: พ่อขุนรามคำแหงเป็นผู้สถาปนาอาณาจักรสุโขทัย clf.: คน
- สถาปนาตัว ตั้งตัวเอง ตั้งตัว ยกย่องตัว
- สถาปนียวาที -นียะ- น. ผู้จำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมโดยการนิ่ง.
- คนพยากรณ์ ผู้ทํานาย หมอดู โหร โหราจารย์
มือถือ