สยุ่น คือ

• สะหฺยุ่น
  น. เครื่องมือกลึงไม้ชนิดหนึ่ง รูปเหมือนสิ่ว ตัวทำด้วยเหล็ก ด้ามทำด้วยไม้ยาวประมาณ ๑ ศอก มีหน้าต่าง ๆ เช่น หน้าตัด หน้าสามเหลี่ยม หน้าโค้ง.

• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• น่าสยอง    เขย่าขวัญ น่ากลัวมาก น่าเขย่าขวัญ น่ากลัว น่าขนลุก
• น่า-สยดสยอง    =gristly น่ากลัว น่าขนลุก
• น่าสยดสยอง    น่ากลัวที่สุด น่าเกลียดน่าชัง น่ากลัว น่าขนลุก น่าหวาดกลัว น่าหวาดผวา น่าขยะแขยง น่ารังเกียจ น่าสะอิดสะเอียน
• หมัดเสยขึ้น    หมัดสอยดาว
• การถอดรหัสยีน    การถอดรหัส การถอดรหัสดีเอ็นเอ
• วยัสย์    น. ผู้รุ่นราวคราวเดียวกัน, เพื่อน, เกลอ, สหาย. (ส.).
• วิสย    วิสะยะ-, วิไส น. ความสามารถ เช่น อยู่ในวิสัยที่จะเลี้ยงดูบุตรภรรยาได้ เป็นเรื่องเหลือวิสัยที่จะทำได้; ขอบ, เขต, เช่น คามวิสัย โคจรวิสัย อยู่ในทัศนวิสัย. (ป.).
• วิสย-    วิสะยะ-, วิไส น. ความสามารถ เช่น อยู่ในวิสัยที่จะเลี้ยงดูบุตรภรรยาได้ เป็นเรื่องเหลือวิสัยที่จะทำได้; ขอบ, เขต, เช่น คามวิสัย โคจรวิสัย อยู่ในทัศนวิสัย. (ป.).
• สยช.    สํานักงานคณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ
• สยด    สะหฺยด ก. ใจหายวาบขึ้นทันที เพราะความหวาดกลัวต่อสิ่งที่ได้เห็น.
• สยบ    สะหฺยบ ก. ซบลง, ฟุบลง, เช่น สยบอยู่แทบเท้า; แพ้ เช่น เขายอมสยบอย่างราบคาบ, ทำให้พ่ายแพ้ เช่น พระพุทธเจ้าสยบมาร.
• สยิว    สะหฺยิว ก. รู้สึกเย็นเยือก, รู้สึกเสียวซ่าน, รู้สึกวาบหวาม เช่น สยิวกาย สยิวใจ.
• สยิ้ว    สะยิ่ว ก. ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแสดงความไม่พอใจหรือเบื่อหน่าย ในคำว่า สยิ้วหน้า สยิ้วพระพักตร์.
• สยุมภู    สะหฺยุมพู ว. เป็นเองตามธรรมชาติ เช่น รกสยุมภู ว่า รกอย่างเป็นเองตามธรรมชาติ.