สรตัก คือ
สฺระ-
(กลอน) ก. เต็มไป, ดาษไป, แน่นไป.
- สร สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
- ตัก ๑ น. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง. ๒ ก. เอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม เช่น ตักน้ำ ตักแกง ตักดิน.
- กับดักเกสรตัวผู้ กล่องเลี้ยงผึ้ง คอนผึ้ง คอนรังผึ้งเทียม ถังสลัดน้ําผึ้ง หมวกตาข่ายกันผึ้งต่อย อุปกรณ์เลี้ยงผึ้ง เครื่องพ่นควันผึ้ง เครื่องมือเลี้ยงผึ้ง แปรงปัดตัวผึ้ง แผ่นกั้นนางพญาผึ้ง
- สรตะ สะระ- น. การคาดคะเนตามเกณฑ์เกี่ยวกับเรื่องการพนัน มีหวย ถั่ว โป เป็นต้น; โดยปริยายหมายความว่า การคาดคะเนตามข้อสังเกตหรือสันนิษฐาน, การเก็งหรือการคาดหมายเอาโดยยึดเค้าเดิมเป็นหลัก, เช่น คิดสรตะแล้วงาน
- กีรติ กีระติ (แบบ) น. เกียรติ. (ส.).
- สรุก สฺรุก น. เมือง. (ข. สฺรุก).
- การตรัสรู้ n. การรู้แจ้งด้วยตนเอง (ใช้เฉพาะพระพุทธเจ้า) ชื่อพ้อง: การรู้แจ้ง, การรู้แจ้งเห็นจริง ตัวอย่างการใช้: การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้านำมาซึ่งความหลุดพ้น
- เกสรตัวผู้ ละอองเกสรตัวผู้ ไมโคสปอร์
- การตัก n. การเอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม ชื่อพ้อง: การช้อน, การขุด ตัวอย่างการใช้: การตักอาหารขณะรับประทานร่วมกันหลายคนควรใช้ช้อนกลาง
- กลุ่มเกสรตัวผู้ แนวทหารที่จัดเรียงกันอย่างประชิดกระดูกมื
- กึ่งอิสระ สองหลัง ติดกัน แยกออกบางส่วน
- ก่นสร้าง (โบ) ก. ขุดโค่นต้นไม้ตอไม้และแผ้วถางเพื่อปลูกสร้าง, โก่นสร้าง ก็ว่า.
- ก่อสร้าง ก. ก่อและสร้างโดยใช้อิฐและปูนเป็นส่วนใหญ่.
- สรดัก สฺระ- (กลอน) ก. เต็มไป, ดาษไป, แน่นไป.
- สรนุก สฺระหฺนุก (กลอน) ว. สนุก.
มือถือ