สลักอักษร คือ

• แกะสลักอักษร

• สลัก     ๑ สะหฺลัก ก. สกัดกั้น เช่น สลักโจรไว้อย่าให้หนีไปได้. น.
• ลัก     ก. เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย, เช่น ลักทรัพย์, แอบทำ, ลอบทำ, เช่น ลักกินขนมในห้องเรียน ลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ. ว.
• กอ     ๑ น. กลุ่มแห่งต้นไม้ที่เกิดจากเหง้าเดียวกัน เช่น กอหญ้า กอแขม กอไผ่, ต้นไม้ที่ขึ้นเป็นกลุ่ม เช่น กอข้าว, ใช้เข้าคู่กับคำ เหล่า ว่า เหล่ากอ
• อัก     น. เครื่องสำหรับคัดด้ายหรือไหม มีรูปคล้ายระวิง สำหรับพันด้ายหรือไหมเป็นตอน ๆ ตามลำดับเส้นใหญ่และเล็ก.
• อักษร     อักสอน, อักสอระ-, อักสอน- น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่น ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. ( ส. ; ป. อกฺขร).
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• แกะสลักอักษร    สลักอักษร
• อักษรเกอร์มุกห์    อักษรกูร์มูคี อักษรคุรมุขี
• อาชีพนักอักษรศาสตร์    ผลงานวรรณคดี สรรพหนังสือ อักษรศาสตร์
• กลอักษร    กน-, กนละ- น. ชื่อเพลงยาวกลบทที่ซ่อนเงื่อนไว้ให้อ่านฉงน ตัวอย่างว่า โอ้อกเอ๋ยแสนวิตก กระไรเลยระกำใจ จะจากไกลไม่เคย ให้อ่านว่า โอ้อกเอ๋ยแสนวิตกโอ้อกเอ๋ย กระไรเลยระกำใจกระไรเลย จะจากไกลไม่เคยจะจากไกล.
• ตัวอักษร    n. สัญลักษณ์แทนเสียงในภาษามนุษย์ ชื่อพ้อง: ตัวหนังสือ, ตัวอักขระ, ตัวเขียน ตัวอย่างการใช้: ภาษาไทยมีตัวอักษรที่เป็นพยัญชนะถึง 44 ตัว ทำให้ยากที่คนต่างชาติจะเรียนรู้ได้เร็ว clf.: ตัว
• ผันอักษร    ก. เปลี่ยนเสียงพยัญชนะให้สูงต่ำไปตามวรรณยุกต์.
• ศุภอักษร    น. สาส์นของเจ้าประเทศราช.
• สัทอักษร    สัดทะอักสอน น. อักษรและเครื่องหมายที่กำหนดใช้แทนเสียงประเภทต่าง ๆ เช่น สัญลักษณ์แทนเสียงสระ พยัญชนะ วรรณยุกต์ และเครื่องหมายพิเศษแทนการออกเสียงอื่น ๆ. (อ. phonetic alphabet).
• อักษร-    อักสอน, อักสอระ-, อักสอน- น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่น ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).

• ก็คุณยังใส่แจ็กเกตงี่เง่าๆที่สลักอักษรไว้อยู่นี่
• ข้าแกะสลักอักษรพวกนี้ไว้บนหน้าผากของข้า