สะบ้ามอญ คือ
- สะ ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
- สะบ้า น. ชื่อไม้เถาชนิด Entada rheedii Spreng. ในวงศ์ Leguminosae ฝักมีเมล็ดกลมแบนแข็ง เรียกว่า ลูกสะบ้า ใช้ขัดสมุดไทยและทำยาได้, สะบ้ามอญ ก็เรียก;
- บ้า ๑ ว. เสียสติ, วิกลจริต, สติฟั่นเฟือน, หลงใหลหรือมัวเมาในสิ่งนั้น ๆ จนผิดปรกติ เช่น บ้ากาม บ้ายศ บ้าฟุตบอล;
- มอ ๑ น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ. ๒ น. เนินดินเล็ก ๆ อย่างภูเขา, เขาจำลองที่ทำไว้ดูเล่นในบ้าน
- มอญ ๑ น. ชื่อชนชาติหนึ่ง เคยเป็นใหญ่อยู่ทางตอนใต้ของพม่า ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของประเทศพม่า มีภาษาพูดอยู่ในตระกูลมอญ-เขมร และมีอักษรของตนเองใช้. ๒
- ภาษามอญ ชาวมอญ มอญ
- สันพร้ามอญ ดู กระดูกไก่ดำ.
- เฉียงพร้ามอญ ดู กระดูกไก่ดำ.
- ชาวมอญ ภาษามอญ มอญ
- มอญตีดั้ง น. ชื่อดอกไม้ไฟอย่างหนึ่งในพวกดอกไม้น้ำ.
- มอญซ่อนผ้า น. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง โดยผู้เล่นนั่งล้อมวง ผู้ซ่อนผ้าจะถือผ้าซึ่งมักฟั่นให้เป็นเกลียวเดินวนอยู่นอกวง เมื่อเห็นผู้ใดเผลอก็ทิ้งผ้านั้นไว้ข้างหลังและทำเสมือนว่ายังไม่ได้ทิ้งผ้า แล้วเดินวนอีก
- มะเขือมอญ ดู กระเจี๊ยบ.
- สะบู น. ดอกไม้ (?) เช่น ถนัดดั่งสะบูบังใบ แม่เร้น. (กำสรวล).
- แย่งกันเป็นศพมอญ (สำ) ก. ยื้อแย่งกัน (ใช้ในความเปรียบเทียบ).
- สะบักสะบอม ก. บอบช้ำเต็มที เช่น ถูกชกเสียสะบักสะบอม.
มือถือ