สัณฐิติ คือ

• น. ความตั้งมั่น. (ป.; ส. สํสฺถิติ).

• ฐิติ     ถิติ น. การตั้งอยู่, การยืนอยู่, การดำรงอยู่; การเป็นไป, ความมีชีวิตอยู่; การหยุดอยู่; ความมั่นคง, ความอดทน; ตำแหน่ง, ที่อยู่; ข้อบังคับ,
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• สัณฐาน    น. รูปทรง, ลักษณะ, เช่น ป้อมปราการมีสัณฐานแปดเหลี่ยม โลกมีสัณฐานกลมอย่างผลส้ม. (ป.; ส. สํสฺถาน).
• อัฐิสัณฐาน    น. ทรงกระดูก.
• ภาวะพหุสัณฐาน    ภาวะหลากรูป
• ลักษณะภูมิสัณฐาน    ลักษณะกายภาพของพื้นที่
• กัณฐ    กันถะ- (แบบ) น. คอ. (ป.).
• กัณฐ-    กันถะ- (แบบ) น. คอ. (ป.).
• กัณฐี    กันถี (แบบ) น. เครื่องประดับคอ เช่น แก้วกัณฐีถนิมมาศนั้น. (ม. คำหลวง มหาราช).
• สัณฐานวิทยาของดิน    ชั้นดิน ลักษณะทางสัณฐานของดิน
• สัณฐานวิทยาของภูมิทัศน์    ภูมิทัศน์
• สัณฐานวิทยาของสัตว์    กายวิภาคศาสตร์ของสัตว์ โครงสร้างสัตว์
• สัณฐานวิทยาของเชื้อรา    สเคอโรเทีย อับสปอร์
• กัณฐกะ    -ถะกะ น. เครื่องประดับคอ เช่น คางเพลาคือกลวิมลกัณ- ฐกก่องคือแสงสรวล. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).
• กัณฐชะ    (ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานอ่อน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ก คือ ก ข ค ฆ ง และอักษรที่มีเสียงเกิดจากเส้นเสียงในลำคอ ได้แก่ ห และ สระ อะ อา. (ป.; ส. กณฺวฺย).

• นายมงคล สัณฐิติวิฑูร