สันรวง คือ
- สัน ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
- นร นอระ- น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. ( ป. , ส. ).
- รวง ๑ น. ช่อ (ใช้แก่ข้าว); ลักษณนาม เช่น ข้าวรวงหนึ่ง ข้าว ๒ รวง. ๒ น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๘, เขียนเป็น ลวง ก็มี.
- วง น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
- เป็นรวง เป็นชาย เป็นตะเข็บ เป็นฝอย เป็นพู่
- ร้านรวง น. ร้านขายของที่ตั้งอยู่ติด ๆ กันหรือใกล้ ๆ กันหลาย ๆ ร้าน.
- ส่วนรวม น. หมู่คณะ เช่น เห็นแก่ส่วนรวม ทำเพื่อส่วนรวม, ส่วนที่ใช้ร่วมกัน เช่น ห้องน้ำส่วนรวม ของใช้ส่วนรวม.
- ที่ส่วนรวม ชุมชน ที่สาธารณะ ที่โล่งแจ้ง
- ลัทธิส่วนรวม ลัทธิกรรมสิทธิร่วมกัน
- การวัดเส้นรอบวง การวัดรอบเอว
- แผ่นฐานรวงผึ้ง รวงผึ้ง
- สังคมคนร่ํารวย สังคมชั้นสูง
- สิ่งที่ใช้บวงสรวงหรือเซ่นไหว้ การเซ่นไหว้ บวงสรวง
- กินรวบ n. เรียกหวยใต้ดินซึ่งอาศัยเลขท้ายของสลากกินแบ่งรัฐบาลที่ออกเป็นรางวัล ชื่อพ้อง: สลากกินรวบ, หวยเถื่อน ตัวอย่างการใช้: รายชื่อเจ้ามือสลากกินรวบที่หน่วยข่าวกรองรวบรวมไว้ในเขตจังหวัดขอนแก่น
- คนรวย 1) n. , ชื่อพ้อง: คนร่ำรวย, คนมั่งมี คำตรงข้าม: คนจน ตัวอย่างการใช้: ความแตกต่างระหว่างรายได้ก่อให้เกิดความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจนซึ่งนำไปสู่ความแตกต่างในด้านต่างๆ ในสังคมได้ 2) n.
มือถือ