สัสุรี คือ

• สะ-, สัดสุ-
  น. แม่ยาย, แม่ผัว. (ป.; ส. ศฺวศฺรู).

• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• สุร     -ระ- น. เทวดา. ว. ทิพย์. ( ป. , ส. ).
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• สัปปุริส    สับปุริสะ-, สับปุหฺรุด น. คนที่เป็นสัมมาทิฐิ, คฤหัสถ์ผู้มีศรัทธาในพระศาสนา, คนที่มีความเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม. (ป. สปฺปุริส; ส. สตฺปุรุษ).
• สัปปุริส-    สับปุริสะ-, สับปุหฺรุด น. คนที่เป็นสัมมาทิฐิ, คฤหัสถ์ผู้มีศรัทธาในพระศาสนา, คนที่มีความเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม. (ป. สปฺปุริส; ส. สตฺปุรุษ).
• รัส    รัดสะ- ว. สั้น. (ป.).
• รัส-    รัดสะ- ว. สั้น. (ป.).
• สิร    -ระ- น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).
• สิร-    -ระ- น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).
• สิริ    ๑ ก. ผสม เช่น สามีภรรยาสิริอายุเข้าด้วยกัน ๑๕๐ ปี, รวม เช่น สิริอายุได้ ๗๒ ปี. ๒ น. ศรี, มิ่งขวัญ, มงคล, เช่น สิริราชสมบัติ, มักใช้เข้าคู่กับคำ มงคล เป็น สิริมงคล; สวย, งาม, เช่น ทรงมีพระสิริโฉม. (ป
• สิรี    น. ศรี, มิ่งขวัญ, มงคล, เช่น สิริราชสมบัติ, มักใช้เข้าคู่กับคำ มงคล เป็น สิริมงคล; สวย, งาม, เช่น ทรงมีพระสิริโฉม. (ป.; ส. ศฺรี).
• สุร-    ๑ -ระ- น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; พระอาทิตย์. ว. กล้าหาญ, เข้มแข็ง. (ป. สูร; ส. ศูร). ๒ -ระ- น. เทวดา. ว. ทิพย์. (ป., ส.).
• สูร    สูน, สูระ น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; พระอาทิตย์. (ป., ส.). ว. กล้าหาญ, เข้มแข็ง. (ป.; ส. ศูร).
• สูริ    น. คนมีปัญญา. (ป., ส.); ผู้กล้าหาญ. (ป.; ส. ศูริ).
• สู่รู้    ก. อวดรู้ เช่น ถ้าไม่รู้จริง อย่าสู่รู้.