สากษี คือ
สากสิน, -สี
น. สักขี. (ส.; ป. สกฺขี).
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- สาก ๑ น. เครื่องมือสำหรับตำอย่างหนึ่ง, คู่กับ ครก. ๒ ดู น้ำดอกไม้ ๓ . ๓ ว. อาการที่ระคายเพราะมีลักษณะไม่ละเอียดอ่อนหรือไม่นุ่มนวล เช่น
- กษ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
- สากษิน สากสิน, -สี น. สักขี. (ส.; ป. สกฺขี).
- พากษ์ ภาษา
- พิพากษ์ ก. ตัดสิน.
- รากษส รากสด น. ยักษ์ร้าย, ผีเสื้อน้ำ, ชื่อพวกอสูรชั้นต่ำ มีนิสัยดุร้าย ในคัมภีร์โลกทีปกสารว่า เป็นบริวารของพญายม, ในคัมภีร์โลกบัญญัติว่า เป็นบริวารของพระวรุณ, ใช้ รากโษส ก็มี. (ส.; ป. รกฺขส).
- ลากษา ลาก- น. ครั่ง. (ส.; ป. ลาขา).
- วิพากษ์ ก. พิจารณาตัดสิน. (ส. วิวกฺษา; เทียบ วิวาก ว่า ผู้พิพากษา).
- ศากภักษ์ น. คนที่กินแต่ผัก (ไม่กินเนื้อ). (ส.).
- สาทิสลักษณ์ (ราชา) น. ภาพเขียนเหมือนบุคคลจริง, ใช้ว่า พระบรมสาทิสลักษณ์ หรือ พระบรมฉายาสาทิสลักษณ์.
- สามัญศึกษา n. การเรียนวิชาทั่วไป คำตรงข้าม: วิสามัญศึกษา ตัวอย่างการใช้: ในระบบการศึกษานั้น จะมีแต่ระบบสามัญศึกษาอย่างเดียวไม่ได้ ต้องมีวิสามัญศึกษาสอนวิชากสิกรรม หัตถกรรม และพาณิชยการด้วย
- เสาฤกษ์ เสาเอก
- พิพากษา (กฎ) ก. ตัดสินคดีโดยศาล, เรียกตุลาการผู้ทำหน้าที่ตัดสินดังกล่าวว่า ผู้พิพากษา, เรียกคำตัดสินนั้นว่า คำพิพากษา. (ส. วิวกฺษา ว่า ความสำคัญ).
- สากล ว. ทั่วไป, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น สากลโลก สากลจักรวาล; เป็นที่นิยมทั่วไป เช่น เครื่องแต่งกายชุดสากล, สามัญหมายถึงแบบซึ่งเดิมเรียกว่า ฝรั่ง เช่น มวยฝรั่ง เรียก มวยสากล, ใช้แทนคำ “ระหว่างประเทศ” ก็มี
มือถือ