สามเมา คือ
- (ปาก) ว. เรียกคนติดเหล้า กัญชา และยาฝิ่น ว่า คนสามเมา.
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- สาม สามะ-, สามมะ- น. บทสรรเสริญ; การสรรเสริญ. ( ส. ). ๑ น. จำนวนสองบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๓ ตกในราวเดือนกุมภาพันธ์.
- เม น. แม่. ( ข. ).
- เมา ก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- ความเมา ความไม่ยั้งคิด ความไม่สุขุม ความมึนเมา ความเมามาย เมา
- ความเมามาย ความมึนเมา ความเมา
- ความเมามัว ความมัวเมา ความหลงระเริง
- ความเมาเล็กน้อย ความมึนเมาเล็กน้อย
- มอมเมา ก. ทำให้หลงผิด, ทำให้หมกมุ่นในทางที่ผิด.
- ความเมตตาสงสาร ความกรุณาปรานี ความสงสาร ความเมตตา
- เขตสามเหลี่ยมอเมคูโรล เดลต้าอะมาคูโร
- เมามัน ก. บ้าคลั่ง.
- เมามัว ว. หลงละเลิง, มัวเมา ก็ว่า.
- เมามาก เมาหัวราน้ํา เมามาย เมาหยําเป เมาแอ๋ ไม่สบายมาก
มือถือ