สำราญกาย คือ
- สำ ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
- สำราญ ก. สุขสบาย เช่น วันอาทิตย์จะนอนให้สำราญเลย. ว. ที่ทำให้มีความสุขสบาย เช่น เรือสำราญ. ( ข. สํราล).
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ราญ ก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาย กายยะ- น. ตัว เช่น ไม่มีผ้าพันกาย, และมักใช้เข้าคู่กับคำ ร่าง เป็น ร่างกาย, ใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส หมายความว่า หมู่, พวก, เช่น พลกาย = หมู่ทหาร.
- สำราญใจ ก. สบายใจ.
- เจ้าสำราญ ว. ที่ชอบฟุ้งเฟ้อใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานเพลิดเพลิน.
- เรือสำราญ เรือท่องเที่ยว
- สำเริงสำราญ v. มีความสุขมักเป็นเพราะได้ปล่อยอารมณ์ , ชื่อพ้อง: สำราญ, สำราญใจ, สุขสำราญ คำตรงข้าม: เศร้า, เศร้าโศก ตัวอย่างการใช้: ภรรยาเห็นเขาสำเริงสำราญอยู่กับหญิงอื่น
- คนเจ้าสำราญ นักกิน นักชิม หนุ่มเจ้าสำราญ
- ความสำราญใจ ความจุใจ ความพอใจ ความมักน้อย
- ชอบดื่มหาสำราญ ชอบกินเลี้ยง เกี่ยวกับการเลี้ยงฉลอง เจ้าสำราญ
- หนุ่มเจ้าสำราญ คาสซาโนวา เสือผู้หญิง นักกิน นักชิม คนเจ้าสำราญ
- หาความสำราญ กระตุ้น ทำให้คล่องแคล่ว ทำให้มีชีวิตชีวา ทำให้แคล่วคล่อง ฟื้นฟูกายหรือจิต