คนเจ้าสำราญ คือ

• นักกิน
  นักชิม
  หนุ่มเจ้าสำราญ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ้า     ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, เช่น เจ้านคร; เชื้อสายของกษัตริย์นับตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป, บางแห่งหมายถึงพระเจ้าแผ่นดินก็มี เช่น
• เจ้าสำราญ     ว. ที่ชอบฟุ้งเฟ้อใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานเพลิดเพลิน.
• จ้า     ว. จัด, ยิ่ง, แรง, (ใช้แก่สี แสง หรือเสียง) เช่น สีจ้า แสงจ้า.
• สำ     ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
• สำราญ     ก. สุขสบาย เช่น วันอาทิตย์จะนอนให้สำราญเลย. ว. ที่ทำให้มีความสุขสบาย เช่น เรือสำราญ. ( ข. สํราล).
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราญ     ก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.
• หนุ่มเจ้าสำราญ    คาสซาโนวา เสือผู้หญิง นักกิน นักชิม คนเจ้าสำราญ
• คนเจ้าสําราญ    ผู้ที่แสวงหาความสนุกสนานเพลิดเพลินในการดํารงชีวิต
• ชอบดื่มหาสำราญ    ชอบกินเลี้ยง เกี่ยวกับการเลี้ยงฉลอง เจ้าสำราญ
• สำราญกาย    ก. สบายกาย.
• สำราญใจ    ก. สบายใจ.
• เรือสำราญ    เรือท่องเที่ยว

• ท่าทางที่แสนจะโรแมนติกแสดงให้เห็นว่าคนเจ้าสำราญก็มีหัวใจ
• คนเจ้าสำราญจากที่ทุกๆคนรักเป็นเกลียด