สิงหลทวีป คือ

• ศรีลังกา
  ลังกาทวีป

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิง     ๑ ก. อยู่, เข้าแทรกอยู่ เช่น ผีสิง, สึง ก็ว่า, ( ปาก ) อยู่, มาอาศัยอยู่, เช่น เพื่อน ๆ ของลูกมาสิงอยู่ที่บ้านหลายคน, สิงสู่ ก็ว่า. ( ข. ). ๒
• สิงหล     -หน น. ชื่อเรียกประเทศศรีลังกาในสมัยโบราณ, สิงหลทวีป ก็เรียก, เรียกชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของศรีลังกาว่า ชาวสิงหล, เรียกภาษาของชาวสิงหลว่า
• ทวี     ทะวี ก. เพิ่มขึ้น, มากขึ้น, เช่น งานทวีขึ้น. ( ป. , ส. ทฺวิ).
• ทวีป     ทะวีบ น. เปลือกโลกส่วนที่เป็นพื้นดินซึ่งมีขนาดใหญ่โตกว้างขวาง มี ๗ ทวีป คือ เอเชีย ยุโรป ออสเตรเลีย แอฟริกา อเมริกาเหนือ อเมริกาใต้
• วี     ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
• ไหล่ทวีป    น. บริเวณใต้น้ำทะเลรอบ ๆ ทวีป ซึ่งมีความลาดเอียงน้อย ๆ แผ่ยื่นออกไปจากฝั่งทะเล นับจากแนวน้ำลงต่ำสุดลงไป.
• การไหลทวน    การไหลย้อน
• ทวิป    น. ช้าง. (ส. ทฺวิป ว่า ผู้ดื่ม ๒ หน คือ ด้วยงวงและด้วยปาก).
• ทวีปี    ทะวี- (แบบ) น. เสือ, เสือดาว. (ส.).
• ทะเลไหล่ทวีป    น. บริเวณทะเลตื้นที่อยู่เหนือไหล่ทวีป. (อ. epicontinental sea).
• สิงหลก    -หะละกะ- น. ชาวสิงหล. ว. เกี่ยวกับเกาะสิงหล. (ส. สึหลก; ป. สีหลก).
• สิงหลก-    -หะละกะ- น. ชาวสิงหล. ว. เกี่ยวกับเกาะสิงหล. (ส. สึหลก; ป. สีหลก).
• ช่างหล่อรูป    ช่างปั้นรูป ช่างแกะสลัก
• สิ่งหลอน    ภาพลวง ภาพลวงตา ภาพหลอน สิ่งลวงตา