สินทูระ คือ
- น. ชาด, เสน, ตะกั่วแดง. (ส.).
- สิ คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
- สิน ๑ น. เงิน, ทรัพย์, เช่น ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทรัพย์ เป็น ทรัพย์สิน หรือ สินทรัพย์. ๒ ก. ตัด, ฟันให้ขาด, เช่น
- นท นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
- ทู ๑ ( กลอน ) ว. สอง เช่น ลูกเสือสนองคำโคทู. ( เสือโค ). ๒ น. (๑) ชื่อปลาทะเลชนิด Rastrelliger brachysoma ในวงศ์ Scombridae ตัวยาวเรียว
- ทูร ทูระ- ว. คำประกอบหน้าคำศัพท์ หมายความว่า ไกล เช่น ทูรบถ ทูรมรรคา ว่า ทางยาว, ทางไกล. ( ป. ).
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- กระตือรือร้นที่สุด ร้อนจัด ร้อนจัดจนเป็นสีขาว เจ้าอารมณ์ที่สุด เร่าร้อนยิ่ง
- สถานที่สักการะ วิหารศักดิ์สิทธิ์ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์
- สินทรัพย์ประจํา สินทรัพย์ถาวร
- สั้นทู่ สั้นหนา
- การส่งคืนทรัพย์สินที่ประกันตัว ทรัพย์ที่ใช้ประกันตัว
- สันทิส -ทิด ก. สนทิศ. (ส. สํ + ทิศ).
- สูงชันที่สุด ตกลงดิ่ง พุ่งลง หัวทิ่ม เป็นผาสูง เป็นเงื้อมผาสูง โจน
- ความเป็นที่สักการะ ความศักดิ์สิทธิ์
- ทรัพย์สินที่ให้เช่าเป็นระยะเวลา ทรัพย์สินที่ให้เช่าช่วง
มือถือ