สิ่งเป่าควันหรือไอ คือ

• ปลาที่สามารถพองตัวเองได้
  ผู้ทำให้ราคาสูงขึ้น
  ผู้พ่นควันหรือไอ

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ่ง     น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
• เป่า     ก. พ่นลมออกมาทางปาก, อาการที่ลมพุ่งเข้ามาหรือออกไปเช่นนั้น เช่น ตรงหน้าต่างลมเป่าดี, ทำให้เครื่องดนตรีหรือสิ่งอื่นเกิดเสียงโดยใช้ลมปากเช่น
• ป่า     น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก
• ควัน     คฺวัน น. สิ่งที่เห็นเป็นสีดำหรือขาวคล้ายหมอกลอยออกมาจากของที่กำลังไหม้ไฟ หรือจากการเผาไหม้, สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น; ( วิทยา )
• วัน     ๑ น. ระยะเวลา ๒๔ ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงย่ำรุ่ง หรือตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเที่ยงคืน เช่น วันเฉลิมพระชนมพรรษาหยุดราชการ ๑ วัน, ระยะเวลา ๑๒ ชั่วโมง
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• ไอ     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะอย่างควัน ลอยออกมาจากของที่ถูกความร้อนทำให้ระเหย. ๒ ก. อาการที่ลมพุ่งขึ้นมาจากปอดโดยแรง
• ผู้พ่นควันหรือไอ    ปลาที่สามารถพองตัวเองได้ ผู้ทำให้ราคาสูงขึ้น สิ่งเป่าควันหรือไอ
• เกินหรือน้อยกว่าความเป็นจริง    เกินจริง
• ความรู้สึกจากสิ่งที่เห็นหรือได้ยิน    ความรู้สึกที่เกิดขึ้น
• คนหรือสิ่งที่ไม่สําคัญ    คนไม่มีอํานาจ ผู้ไม่มีอิทธิพลใดๆ
• ซึ่งเป็นไอ    คล้ายไอ เต็มไปด้วยไอ
• คนหรือสิ่งที่เป็นหลักสําคัญ    หลักสําคัญ หัวเรี่ยวหัวแรง
• ซึ่งเป็นสิ่งที่สําคัญที่สุด    จําเป็น ซึ่งสําคัญ ซึ่งเป็นส่วนจําเป็นที่สุด