สุขารมณ์ คือ

• สุ-
  น. อารมณ์ที่มีสุข เช่น เขาเดินผิวปากอย่างสุขารมณ์; เรียกลัทธิที่ถือว่าความสุขทางผัสสะหรือโลกียสุขในชีวิตปัจจุบันเป็นสิ่งสูงสุดหรือเป็นความดีสูงสุดของชีวิตว่า คติสุขารมณ์. (ป. สุข + อารมฺมณ).

• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• สุข     สุก, สุกขะ- น. ความสบายกายสบายใจ เช่น ขอให้อยู่ดีมีสุข เกิดมาก็มีสุขบ้างทุกข์บ้าง, มักใช้เข้าคู่กับคำ เป็น เช่น ขอให้อยู่เย็นเป็นสุข
• สุขา     สุ- ( ปาก ) น. ห้องน้ำห้องส้วม, เป็นคำที่มักใช้เรียกตามสถานที่บางแห่ง เช่นโรงภาพยนตร์ สถานีรถไฟ, ห้องสุขา ก็เรียก.
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• คติสุขารมณ์    น. ลัทธิที่ถือว่าความสุขทางผัสสะหรือโลกียสุขในชีวิตปัจจุบัน เป็นสิ่งสูงสุดหรือเป็นความดีสูงสุดของชีวิต. (อ. hedonism).
• ทุกขารมณ์    น. ความรู้สึกเจ็บปวด, ความรู้สึกไม่สบายกายไม่สบายใจ.
• อารมณ์    น. สิ่งที่ยึดหน่วงจิตโดยผ่านทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ เช่น รูปเป็นอารมณ์ของตา เสียงเป็นอารมณ์ของหู, เครื่องยึดถือเป็นจริงเป็นจัง เช่น เรื่องนี้อย่าเอามาเป็นอารมณ์เลย; ความรู้สึกทางใจที่เปลี่ยนแปล
• รู้สึกอารมณ์เสีย    มีอารมณ์ไม่ดี
• อารมณ์ความรู้สึก    ฟิลลิ่ง ความรู้สึก
• เจ้าอารมณ์ที่สุด    กระตือรือร้นที่สุด ร้อนจัด ร้อนจัดจนเป็นสีขาว เร่าร้อนยิ่ง
• สติอารมณ์    น. ความคิดที่ฟุ้งซ่าน เช่น สงบสติอารมณ์เสียบ้าง อย่าคิดมากไปเลย. (ป.).
• สมารมณ์    การหยั่งรู้ การเอาใจใส่ การใส่อารมณ์ ความร่วมรู้สึก
• อารมณ์ดี    v. สภาพจิตใจดี คำตรงข้าม: อารมณ์เสีย, อารมณ์ไม่ดี ตัวอย่างการใช้: พออารมณ์ดีจิตใจจะแจ่มใสแล้วสุขภาพจะดีตามไปด้วย
• ใช้อารมณ์    ขี้โมโห เจ้าอารมณ์ ฉุนเฉียวง่าย กระเง้ากระงอด งอน งอนเก่ง มีอารมณ์ขุ่นเคือง เจ้าโทสะ โกรธง่าย ใจน้อย

• ใช่ นั่นคงเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดสุขารมณ์สินะ แล้ว ..
• หรือสุขารมณ์ ถ้าให้เจาะจงนะ
• สุขารมณ์นี่มันมายังไง ?