สุเหร่ายิว คือ

• กลุ่มชาวยิวที่เข้าร่วมพิธีทางศาสนา
  ที่พักอาศัยชั่วคราว
  ห้องพระ
  โบสถ์ยิว
  โบสถ์ศาสนายิว

• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• สุเหร่า     -เหฺร่า น. ที่ประชุมทำศาสนกิจของมุสลิม, มัสยิด ก็เรียก.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• ร่า     ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
• ร่าย     ๑ น. ชื่อคำประพันธ์ประเภทร้อยกรองแบบหนึ่ง เช่น ร่ายยาว ร่ายสุภาพ ร่ายดั้น ร่ายโบราณ; ทำนองร้องอย่างหนึ่งของละครรำ เรียกว่า ร้องร่าย. ๒ ก.
• ยิว     1) n. ชื่อพ้อง: ชาวยิว, คนยิว ตัวอย่างการใช้: คนส่วนใหญ่พูดกันว่าชาวยิวเห็นแก่ตัว clf.: คน 2) adj.
• สุหร่าย    -หฺร่าย น. เครื่องโปรยน้ำ รูปทรงคล้ายภาชนะกรวดน้ำ คอสูง ปากมีจุกปิดและเจาะรูอย่างฝักบัว สำหรับสลัดน้ำให้เป็นฝอย. (เปอร์เซีย surahi).
• สัปเหร่อ    สับปะเหฺร่อ น. ผู้ที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับการศพตั้งแต่ทำพิธีมัดตราสัง จนกระทั่งนำศพไปฝังหรือเผา.
• ส่ายหัว    สั่นศีรษะ สั่นหัว ส่ายศีรษะ
• สัพเพเหระ    (ปาก) ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ใช่สิ่งสำคัญ, เช่น ของสัพเพเหระ เรื่องสัพเพเหระไม่มีประโยชน์.
• สุเหร่ามัสลิม    มัสยิด สุเหร่า
• ความรู้สึกที่ว่าจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้น    สังหรณ์
• วันเหมายัน    เหมายัน
• สําหรับผู้ชาย    ซึ่งมีความเป็นลูกผู้ชาย แบบผู้ชาย เหมือนผู้ชาย
• ชื่อเหรียญเงินตราของญี่ปุ่น ใช้สัญลักษณ์ว่า y    ความทะเยอทะยาน