ส้วย คือ
- ๑
ก. ชำแหละ, ผ่าล้าง.
๒
ว. ลักษณะที่เป็นมุมแหลมออกไป.
- ส่วย ๑ น. ของที่เรียกเก็บจากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวงตามวิธีเรียกเก็บภาษีอากรในสมัยโบราณ; เงินช่วยราชการตามที่กำหนดเรียกเก็บจากราษฎรชายที่มิได้รับราชการทหารเป็นรายบุคคล, รัชชูปการ ก็ว่า. ๒ น. ชนชาติพูดภาษา
- ใส่สีสันด้วย ทําให้มีชีวิตชีวาด้วย
- สังเวย ก. บวงสรวง, เซ่นสรวง, เช่น สังเวยเทวดา.
- สั่นด้วย สั่นระริกด้วย
- สิ่งช่วย นายทหารคนสนิท นายทหารผู้ช่วย ราชองครักษ์ องครักษ์
- สิ่งยั่วยุ สิ่งกระตุ้น สิ่งจูงใจ สิ่งยวนใจ สิ่งยั่วใจ
- สิ้นสุดด้วย จบลงในสภาพ จบลงด้วย ลงท้ายด้วย สรุปลงด้วย ทําให้...จบลงด้วย ทําให้เสร็จด้วย
- ส่งส่วย ก. ส่งเงินเป็นต้นให้เป็นประจำตามที่ตกลงกัน (มักใช้ในทางไม่สุจริต) เช่น ผู้ลักลอบเล่นการพนันต้องส่งส่วยให้พวกนักเลงเจ้าถิ่น.
- สํารวย สําอาง
- ไพร่ส่วย (โบ) น. พวกไพร่หลวงที่ไม่ต้องการเข้าประจำการ แต่ต้องหาสิ่งของใช้ในราชการส่งมาแทนทุกปี.
- สิ่งยั่วยวน สิ่งล่อลวง สิ่งล่อใจ สิ่งเย้ายวน
- ส้วยเสี้ยว น. ของที่มีมุม ๓ มุม เช่นใบเรือที่อยู่ตอนหัวเรือ. (ปรัดเล).
- (ดุษฎีสังเวย) มาจาก คำฉันท์ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่า ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๗
- กล้วยหมูสัง น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Uvaria grandiflora Roxb. ในวงศ์ Annonaceae มีแถบปักษ์ใต้ ดอกสีแดงเลือดนก, ย่านนมควาย ก็เรียก.
- ดาวยูเรนัส นักกีฬาดีเด่น นักกีฬาดาวรุ่ง ดาวเคราะห์ลําดับที่ 7 ของระบบสุริยะจักรวาล มฤตยู
มือถือ