หญิงขี้โม-โห คือ

• สุนัขจิ้งจอกตัวเมีย
  หญิงที่ชอบทะเลาะวิวาท

• หญิง     น. คนที่มีมดลูก, ผู้หญิง ก็ว่า.
• ขี้     ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
• โม     น. แตงโม. ( ดู แตง ).
• หญิงโมโหร้าย    โสเภณี
• โมโหถึงขีดสุด    โกรธจัด โกรธมาก โกรธเกรี้ยว
• ขี้โมโห    adj. ที่มีนิสัยโกรธง่าย ชื่อพ้อง: เจ้าอารมณ์ ตัวอย่างการใช้: ถ้าเขาเป็นคนขี้โมโหเขาอาจจะด่าเธอไปแล้วก็ได้
• โมโห    ก. โกรธ.
• ไม่โมโห    ไม่ขุ่นเคือง
• คนขี้โมโห    คนขี้หงุดหงิด คนเจ้าอารมณ์
• ซึ่งโมโห    ซึ่งฉุนเฉียว ซึ่งโกรธมาก
• น่าโมโห    น่ารําคาญ
• ยั่วโมโห    v. ทำให้โกรธ , ชื่อพ้อง: กวนโทสะ, กวนโมโห, ยั่วยวนกวนประสาท ตัวอย่างการใช้: เด็กคนนี้ยั่วโมโหครูจริงๆ ใช้อย่างหนึ่งกลับทำอีกอย่างหนึ่ง
• โมโหง่าย    ขี้โมโห ใจร้อน ดุดัน บุ่มบ่าม เลือดร้อน อารมณ์ร้อน เจ้าอารมณ์ ซึ่งทำให้ระคายเคืองหรือคัน โกรธง่าย ซึ่งทำให้รำคาญ ซึ่งทำให้เป็นบาดแผลที่ผิวหนังได้ ซึ่งมารบกวน ถูครูด ทำให้ทุกข์ ยั่วยุได้ง่าย ระคายเคื
• โมโหจัด    โกรธเกรี้ยว โกรธแค้น
• โมโหร้าย    เดือดดาล โกรธ โมโห โกรธเป็นไฟ