หน้าวอก คือ

• น. หน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไป.

• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• น้าว     ก. เหนี่ยวลง เช่น น้าวกิ่ง, ดึงจนโค้ง เช่น น้าวศร.
• วอ     น. ยานที่มีลักษณะเป็นรูปเรือนหลังคาทรงจั่ว สำหรับเจ้านายหรือข้าราชการฝ่ายในนั่ง มีคานรับอยู่ข้างใต้คู่หนึ่ง ใช้คนหาม,
• วอก     น. ชื่อปีที่ ๙ ของรอบปีนักษัตร มีลิงเป็นเครื่องหมาย; ( ปาก ) ลิง เช่น ซนเป็นอ้ายวอก; เรียกหน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไปว่า หน้าวอก.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• การหักน้ำหนักดังกล่าวออก    น้ำหนักพาหนะที่ไม่รวมน้ำหนักสินค้าหรือคนโดยสาร น้ำหนักภาชนะหรือสิ่งห่อ
• กล่าวอีกนัยหนึ่ง    อีกนัยหนึ่ง
• กาวอีพ็อกซี่    อีพ็อกซี เรซินอิพอกซี
• ก้าวออกไป    ก้าวออกจาก
• ยาวออกมา    งอกออกมา โตออกมา
• ยาวออกไป    ยาวขึ้น
• หนาวอารมณ์    ว. รู้สึกเปล่าเปลี่ยวใจ.
• ก้าวออกจาก    ก้าวออกไป