หน้าเซียว คือ

• ว. มีสีหน้าแสดงความอิดโรยไม่สดใสเพราะอดนอนมากเป็นต้น.

• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• เซียว     ๑ ว. มีเนื้อแข็งเป็นแกน (ใช้แก่หัวเผือกหัวมัน). ๒ ว. ไม่สดใส, ไม่สดชื่น, (ใช้แก่หน้า).
• ซี     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
• หน้าซีดหน้าเซียว    หน้าซีด หน้าเซียว
• หน้าเซ่อ    ว. อาการที่วางหน้าไม่รู้ไม่ชี้หรือทำเป็นไม่รู้เรื่อง เช่น ตีหน้าเซ่อ.
• ตีหน้าเซ่อ    v. ทำหน้าเซ่อทำนองว่าไม่รู้เรื่องหรือไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น ชื่อพ้อง: ตีลูกเซ่อ ตัวอย่างการใช้: คนที่ถูกจับได้ว่าโกง จะบอกว่าฉันไม่ได้ทำ เป็นการโกหกแบบหน้าด้านๆ ตีหน้าเซ่อ ตีหน้าซึม
• หน้าเขียว    ว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธจัด เช่น เขาโกรธจนหน้าเขียว; หน้าซึ่งแสดงอาการเจ็บปวดมากเพราะถูกบีบเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ถูกบีบหรือบังคับหนัก.
• หน้าเสี้ยว    น. หน้าด้านข้าง (เห็นตา ๒ ข้างและหูข้างเดียว).
• หน้าเหี่ยว    น. หน้าที่ไม่เต่งตึง, โดยปริยายหมายความว่า ไม่สมปรารถนา เช่น ขอสตางค์แม่ไม่ได้ก็หน้าเหี่ยวกลับมา.
• ยาเหนียว    ยาพอก
• หน้าบูดหน้าเบี้ยว    adj. ทำหน้านิ่วแสดงอาการเจ็บปวดหรือไม่พอใจ ชื่อพ้อง: บูดเบี้ยว คำตรงข้าม: ยิ้มแย้มแจ่มใส, หน้าบาน, หน้าชื่น ตัวอย่างการใช้: โดยทั่วไปเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะต้องยิ้มแย้มแจ่มใสในวันชื่นคืนสุข ไม
• ยกหน้าเดียว adj.    การโจมตีหรือวิจารณ์อย่างรุนแรง ข้างเรือทั้งหมด ปืนเรือทั้งหมดของข้างหนึ่งของเรือ