หยอกเอิน คือ

• ก. หยอกในทำนองชู้สาว.

• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยอก     ก. เล่นหรือล้อไม่จริงจัง. ว. ใช้ในประโยคปฏิเสธ หมายความว่า มาก เช่น เก่งไม่หยอก คือ เก่งมาก.
• ยอ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
• ยอก     ก. ตำฝังอยู่ในเนื้อ เช่น หนามยอกเอาหนามบ่ง, รู้สึกเจ็บแปลบคล้ายมีอะไรมาเสียดแทง เช่น รู้สึกยอกอก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• อิ     เขา เธอ มัน ชิ หล่อน
• อิน     น. ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง ลูกกลมแป้นกลางบุ๋ม ไม่มีเมล็ด เรียกว่า ลูกจันอิน. ( ดู จัน ).
• ที่หยอกเล่น    ที่ล้อเล่น
• หยอกเล่น    ล้อเล่น ทําเล่น เล่นสนุก หลอกเล่น พูดเล่น เย้าแหย่
• การหยอกเล่น    การพูดตลก คำพูดล้อเล่น สิ่งที่ขบขัน เรื่องขบขัน
• คนที่หยอกเย้าผู้อื่น    ผู้แหย่
• หยอกเย้า    ก. สัพยอก, กระเซ้าเย้าแหย่, เย้าหยอก ก็ว่า.
• หยอกเล่นกับ    ล้อเล่นกับ เล่นสนุกกับ
• กระเซ้าหยอกเล่น    ล้อเล่น หยอกล้อ

• มีความหยอกเอิน ... ชิร์