หย็อกหย็อย คือ
- ว. มีลักษณะเป็นเส้นหยิก ๆ งอ ๆ อย่างผมเด็กเล็ก ๆ.
- หย หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- กห กระทรวงกลาโหม
- หย็อย ว. อาการที่เต้นหรือกระโดดเร็ว ๆ เรียก เต้นหย็อย ๆ, อาการที่เคลื่อนไหวน้อย ๆ อย่างเร็ว เช่น วิ่งหย็อย ๆ โบกมือหย็อย ๆ ลมพัดผมปลิวหย็อย ๆ.
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- หยิกหย็อง ก. หยิกเป็นฝอย เช่น ผมหยิกหย็อง.
- หยุกหยิก ก. ขยุกขยิก.
- หยิกหยอง v. หยิกเป็นฝอย ชื่อพ้อง: หยิก คำตรงข้าม: ตรง, เหยียดตรง ตัวอย่างการใช้: พอช่างผมแก้คีมเย็นออกจากผมก็หยิกหยองฟูไปทั้งหัว
- ยกหยิบ (กลอน) ก. หยิบยก เช่น จะยกหยิบธิบดีเป็นที่ตั้ง. (นิ. ภูเขาทอง).
- ลูกหยี ต้นหยี หยี
- หย่อย ว. เรื่อย ๆ, บ่อย ๆ, เช่น มากันหย่อย ๆ ไม่ขาดสาย, น้อย ๆ เช่น ให้เงินทีละหย่อย.
- พริกหยวก n. ชื่อพันธุ์พริกชนิดเม็ดใหญ่ เม็ดสีเขียวอ่อนอมเหลือง รสไม่เผ็ด ตัวอย่างการใช้: เวลาเลือกพริกหยวกต้องเลือกที่มีสีเขียวอ่อน เม็ดตรงและสดกรอบ clf.: เม็ด
- ยักหยาว ก. ยั่วเย้าให้โกรธ.
- สลักหยวก แทงหยวก
- เชือกหยาบใหญ่ที่ใช้ปล่อยปล่อยสมอเรือ เชือกพวน
มือถือ