หรรษ- คือ

• หันสะ-, หันสา
  น. ความรื่นเริง, ความยินดี. (ส. หรฺษ).

• หรรษ     หันสะ-, หันสา น. ความรื่นเริง, ความยินดี. ( ส. หรฺษ).
• หรรษา    หันสะ-, หันสา น. ความรื่นเริง, ความยินดี. (ส. หรฺษ).
• สังหรรษ    -หัด น. ความเต็มตื้นด้วยความยินดี, ความปีติยินดี; ความเสียวซ่าน. (ส. สํหรฺษ).
• หฤหรรษ์    หะรึหัน ว. ยินดี, ชื่นชม, ร่าเริง.
• หื่นหรรษ์    -หัน (กลอน) ก. เหิมใจ, ยินดี, ร่าเริง, ชื่นชม.
• ความหรรษา    ความปิติยินดี ความบันเทิงใจ ความปลื้มใจ ความสําราญ ปราโมช ปราโมทย์ ความยินดี ความบันเทิง ความรื่นรมย์ ความสนุกสนาน ความสุข ความเบิกบานใจ ความเพลิดเพลิน สิ่งที่น่ารื่นรมย์ สิ่งบันเทิง ความรื่นเริง
• ดินแดนหรรษา    แดนสวรรค์
• สรวลสันหรรษา    ก. หัวเราะร่าเริงยินดี, หัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ, เช่น บรรดาศิษย์เก่ามาร่วมสรวลสันหรรษาในงานชุมนุมศิษย์เก่าประจำปี.
• กรรษก    กัดสก (แบบ) น. ชาวนา. (ส. กรฺษก; ป. กสฺสก).
• บรรษัท    บันสัด (แบบ; แผลงมาจาก บริษัท) น. หมู่, ผู้แวดล้อม; การรวมกันเข้าหุ้นส่วนทำการค้าขาย; (กฎ) นิติบุคคลที่มีฐานะอย่างเดียวกับบริษัทจำกัด ซึ่งมีกฎหมายจัดตั้งขึ้นโดยเฉพาะ. (อ. corporation).
• พรรษ    พัด, พันสะ- น. ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).
• พรรษ-    พัด, พันสะ- น. ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).
• พรรษา    พันสา น. ช่วงระยะเวลา ๓ เดือนในฤดูฝน เช่น เข้าพรรษา จำพรรษา; ปี เช่น บวช ๓ พรรษา, (ราชา) มีพระชนมายุ ๒๕ พรรษา. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส, วสฺสาน).
• มรรษ    มัด, มัดสะ น. ความเพียร, ความอดทน. ก. อดทน. (ส. มรฺษ).
• มรรษะ    มัด, มัดสะ น. ความเพียร, ความอดทน. ก. อดทน. (ส. มรฺษ).